Festivaldirecteur Patrick De Groote werkte zich uit de naad om een coronaproof-editie van zijn Zomer van Antwerpen te maken.
Veel zomerfestivals zijn afgelast. Wat kunt u dat andere festivals niet kunnen?
Patrick De Groote: Ik wil niet in de plaats van de andere festivals spreken, maar een zomer zonder Zomer van Antwerpen kon ik me niet indenken. Ik ben blijven geloven in deze 2020-editie. Normaal is mijn programma klaar in februari en besteed ik het voorjaar aan de voorbereiding van de volgende editie. Daar ben ik nu niet toe gekomen. Sinds 13 maart – de dag waarop de lockdown begon – ben ik blijven overleggen met alle kunstenaars die ik voor deze editie had geprogrammeerd. Een voorbeeld: in januari gingen Laika en Zefiro Torna in Calais in première met Balsam. Daarna werd de hele speellijst geschrapt. Moest ik hun laatste speelperiode schrappen? Dat zou toch onmenselijk zijn? Dus belde ik me suf om een coronaproof-editie te realiseren. We buigen de beperkingen om tot een verrijking: dit wordt onze intiemste editie. We zijn een lab waarin getest wordt hoe er nu theater gemaakt en getoond kan worden.
Wordt het een festival vol drive-intheater?
De Groote: Geen drive-in, wél openluchtcinema. Al sinds onze eerste editie focussen we op locatietheater. Daardoor beschik ik over een technische ploeg die van elke plek een speelplek kan maken. Zelfs nu ze met pagina’s extra regels rekening moeten houden. Balsam coronaproof krijgen, bijvoorbeeld, was een mathematische oefening. Het is supermooi muziektheater over het werk en de muziek van Hildegard von Bingen. Er staan blazers op de scène, er wordt gekookt op de scène, de toeschouwers zitten rond de spelers en mogen proeven van wat er bereid wordt… We overdachten alles zodat iedereen op correcte afstand van elkaar blijft en je toch het gevoel hebt samen te genieten. Samen eten, samen ontroerd raken, samen spelen: we misten het zo. Ook De Meisje van MartHa!tentatief en Jaouad Alloul speelt in een aangepaste vorm: in de openlucht op het Theaterplein. Het publiek zit eromheen. Het stuk raakt zo nog meer. De circulaire vorm is de oervorm van theater. Daar zetten we tijdens deze editie op in. Ook onze Muziek-in-de-Wijk-concertjes gaan door. Dit keer mét stand-upcomedian. Die leveranciers van de lach zijn nu echt nodig.
Zet u opnieuw in op een royale speellijst per stuk?
De Groote: Ik toon iets waaraan wekenlang hard gewerkt is graag meer dan vier keer. Hoe langer een stuk kan spelen, hoe beter het wordt. Dit jaar spelen veel voorstellingen, zoals de heerlijke familievoorstelling Het PENTACCORDEON van Studio Orka, zelfs meerdere keren per dag.
Is het sop de kool waard?
De Groote: Budgettair is dit een evenwichtsoefening. De grote circussen uit Kenia, Australië en Marokko die we zouden ontvangen, komen niet. Dat budget wordt geïnvesteerd om kleinere capaciteiten en meermaals spelen mogelijk te maken. We zetten ook in op creaties met kleine decors. Al het geld gaat naar onze mensen. Maar het festival ís nodig. Weet u, sinds de dansers van Company Noi – het gezelschap van Valentino Nigro – weten dat ze mogen optreden, vormen ze een bubbel en wonen ze samen. Deze zomer is hun productie hun werk én hun leven. Dat zegt genoeg over hoe groot de behoefte is.
