Lia van Bekhoven

‘Voor een blitzcarrière als Brits minister heb je geen vakkennis nodig’

Lia van Bekhoven Correspondent in Londen voor Knack, BNR, VRT-radio, Terzake en Elsevier

‘Waarom Johnson gaat scheiden kan me niet schelen. Wel dat hij zou scheiden om alle vuile was de deur uit te hebben als hij straks een worp doet naar het premierschap. Bij Boris Johnson staat immers de carrière van – jawel – Boris Johnson centraal’, zegt Lia van Bekhoven.

Het zal me een zorg zijn dat oud minister Boris Johnson na een huwelijk van 25 jaar gaat scheiden. Toegegeven, dat is niet helemaal waar, maar ik kan de amusante verhalen die het oplevert in medialand, waar The Sun op zijn tabloid-achtige best kopte met ‘bonking Boris booted out‘, erg waarderen.

Voor een blitzcarrière als Brits minister heb je geen vakkennis nodig.

Het is natuurlijk altijd goed er weer eens aan herinnerd te worden hoe licht Johnson tilt aan edele grondbeginselen als waarheid. Sinds hij aan het begin van zijn loopbaan bij The Times ontslagen werd omdat hij verhalen uit zijn duim zoog, is hij blijven liegen. Maar is het in het publiek belang te weten dat Johnson een serieversierder is wiens tussenbeense activiteiten geleid hebben tot een buitenechtelijk kind, een abortus en een miskraam?

Persoonlijk heb ik genoeg aan de wetenschap dat de politicus en journalist Johnson een ambitieuze, chaotische man is, verbaal vaardig, charmant en lui. Iemand die zich als minister van Buitenlandse Zaken bovendien niet liet hinderen door nonchalant racisme en een gebrek aan vakkennis.

Boris Johnson liet zich als minister niet hinderen door nonchalant racisme en een gebrek aan vakkennis.

Waarom hij gaat scheiden kan me echter niet schelen. Wel dat hij zou scheiden om alle vuile was de deur uit te hebben als hij straks een worp doet naar het premierschap. Bij Boris Johnson staat immers de carrière van – jawel – Boris Johnson centraal. Wat bij zijn baas trouwens wel anders is: je mag zeggen van Theresa May wat je wilt, maar ze neemt haar werk in ieder geval serieus.

Vanmorgen heb ik een heel uur gediscussieerd met Britse vrienden over hoe slecht de ‘slechtste minister van Buitenlandse Zaken’ was. In vergelijking dan met huidige, Britse kabinetsleden. Toegegeven, de lat ligt niet hoog, maar de hoeveelheid mededingers die zich deze week meldden voor die benoeming, suggereert ongemeen stevige concurrentie voor BoJo. Treed aan Dominic Raab, de minister voor Brexit.

Een vaste Kamercommissie wilde woensdag weten wat hij vond van de regeringsrapporten over de gevolgen van Brexit voor 57 sectoren van de Britse economie? Niet veel, zei Raab. Hij had ze namelijk niet gelezen. En niets wees erop dat hij nieuwsgierig was naar de inhoud. Waarom zou hij ook? Als je eenmaal weet wat voor economische vloek de echtscheiding van de EU is, is het ronduit onmogelijk je werk als chef uittreder te doen.

Raab was niet de enige minister die bewees dat essentiële feitenkennis niet nodig is voor een blitzcarrière. Karen Bradley (u hoeft die naam niet te onthouden) werd in januari benoemd tot Brits minister van Noord-Ierland. Ze was nodig om het evenwicht tussen pro en anti Brexiters in het kabinet op peil te houden. Dat dat niet per se kwaliteit garandeert bleek donderdag.

Minister van Noord-Ierland Bradley liet weten dat ze zich nooit gerealiseerd had hoe gepolariseerd Noord-Ierland was.

In een openhartig interview liet Bradley weten zich nooit gerealiseerd te hebben hoe gepolariseerd Noord-Ierland was. Ze wist niet, zei ze, dat bij verkiezingen in de regio de protestanten op protestantse partijen stemmen en katholieken op katholieke. Laat de verdeeldheid tussen katholieken (nationalisten) en protestanten (unionisten) nu het meest elementaire gegeven van Noord-Ierland zijn. En het was de minister van Noord-Ierland ontgaan.

Schaamde ze zich voor die onwetendheid? Welnee. ‘Pas als je weet van dat onderscheid’, babbelde ze verder, ‘dan begin je te begrijpen waar sommige politici het daar over hebben’. Waar te beginnen? Mijn eerste gedachte was: heeft ze nog nooit een journaal gezien? Mijn tweede: waar halen ze in het VK hun politici vandaan?

‘Och’, vergoelijkte een Britse vriendin van me. ‘Bradley kwam tenminste openlijk uit voor haar gebrek aan kennis’. Wat volgens mij niet pleitte voor haar intelligentie. Zoals Mark Twain al zei: ‘Beter om stil te zwijgen en voor dom te worden aangezien dan je mond open te doen en alle twijfel weg te nemen.’ Ik kan niet wachten op wat volgende week ons brengt.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content