Maak kennis met Toni Iwobi, de Italiaanse anti-immigratie immigrant

Senator Toni Iwobi (rechts) praat met andere senatoren, Rome, 24 maart 2018.
Angelo Van Schaik Rome-correspondent

Italiaans senator Toni Iwobi is verantwoordelijk voor het strenge immigratiebeleid van zijn partij, de Lega van Matteo Salvini. De man werd in 1955 in Nigeria geboren en kwam in de jaren zeventig naar Italië. Het lijkt een paradox: een immigrant verantwoordelijk voor het anti-immigratiebeleid van de Italiaanse regering.

‘Toni Iwobi’, met uitgestoken hand stelt hij zich voor. Toni Iwobi is een grote man met een bulderende stem, het kleine kantoortje dat de Italiaanse Senato della Repubblica hem heeft toegewezen lijkt hem maar net te passen. ‘De Lega heeft deze vleugel nu en dit is mijn plek’, zegt hij niet zonder trots.

Toni Iwobi werd in 1955 geboren in Gusau in het noorden van Nigeria als oudste van zes kinderen. Iwobi’s vader exporteerde katoen naar, vooral, Engeland waardoor hij de buitenlandse avonturen van zijn zoon ruimschoots kon financieren. Na een studie in het Engelse Manchester en in de Verenigde Staten kwam Iwobi in 1976 in Italië terecht. ‘Ik wilde het maken in het buitenland, ik wilde mijn eigen weg gaan.’

Integratie begint bij jezelf, bij jouw wil om te integreren.

Toni Iwobi

De toekomstige selfmade man belandde eerst in Perugia om de taal te leren, daarna in Spirano, een klein plaatsje in het noorden niet ver van Bergamo. ‘Ik moet zeggen dat ik me daar in het begin niet erg op mijn gemak voelde. Ik sprak de taal niet goed, kende er niemand en zag ook niemand die op mij leek, niemand die dezelfde huidskleur had als ik. Het was, zeker in het begin, erg zwaar.’

Het gebied rondom Bergamo staat in Italië niet bekend om zijn gastvrijheid. De Bergamaschi zijn achterdochtig tegenover buitenstaanders, waar ze ook vandaan komen. Dat merkte ook Iwobi: ‘Gelukkig ben ik iemand die snel vrienden maakt.’ Het feit dat hij trouwde met een vrouw uit het dorp hielp enorm, maar was volgens de man niet het belangrijkste. ‘Integratie begint bij jezelf, bij jouw wil om te integreren, bij het respect dat je hebt voor de gastvrijheid en manier van leven van de mensen waar je tussen komt wonen.’

In Bergamo en omgeving betekent dat vooral hard werken en niet zeuren. Iwobi stroopde dus de mouwen op. Eerst ging hij aan de slag als stalmeester in de plaatselijke manège. Toen hij huwde, kinderen kreeg en dus meer geld nodig had om zijn gezin te onderhouden ging hij aan de slag in de bouw, als metselaar. In 1980 kreeg hij het Italiaanse staatsburgerschap en kon hij gaan werken voor de gemeente Milaan. Hij werd straatveger. ‘Ik was de eerste straatveger van Afrikaanse afkomst in Milaan.’

Bij AMSA, het Milanese gemeentereinigingsbedrijf, kreeg Iwobi zijn kans, zijn diploma’s werden eindelijk naar waarde geschat en er werd hem een baan aangeboden bij de afdeling automatisering. Hij klom uiteindelijk op tot hoofd automatisering van AMSA. In 2001 begon hij zijn eigen bedrijf in de computerbranche, op het hoogtepunt had hij twaalf werknemers in dienst.

Politiek

In Milaan komt Iwobi voor het eerst in aanraking met de politiek wanneer hij zich inschrijft bij de lokale vakbond. Begin jaren negentig gaat hij écht de politiek in. Hij wordt lid van de Lega Nord, volgens eigen zeggen vanwege de federalistische idealen van die partij. ‘In het zogenaamde derde wereldland Nigeria werkt federalisme erg goed, waarom zou het dan in het moderne Italië niet kunnen werken?’ vraagt Iwobi zich hardop af. De harde taal die de partij uitslaat richting buitenstaanders – zuiderlingen en buitenlanders – doet de senator af als folklore: ‘Dat is niet de Lega die ik ken.’

Iwobi zelf spreekt ook harde taal over immigranten. Op het jaarlijkse feest van de Lega in Pontida, net ten zuiden van het Comomeer, roept hij vanaf het podium op ‘de invasie te stoppen’ en ‘de immigranten in hun eigen huis te helpen’. Toch ziet Iwobi geen contrast met zijn eigen achtergrond. ‘Ik ben legaal in Italië geïmmigreerd, ik ben nog geen minuut illegaal in dit land geweest. Mensen die vanuit Afrika hierheen willen komen moeten, net als ik ooit deed, eerst een visum aanvragen.’ Dat het aanvragen van een visum voor een EU-land in Afrika zo goed als onmogelijk is geworden, wuift hij weg: ‘Vrienden van mij krijgen zonder problemen een visum voor Italië en er zijn nog steeds heel veel Afrikaanse studenten die in Europa komen studeren.’

Na acht jaar in de lokale en regionale politiek wordt hij in 2018 verkozen tot senator. Het immigratiebeleid belandt in zijn portefeuille. ‘De Lega is de enige politieke partij met een duidelijk immigratiebeleid’, zegt hij. ‘We hebben het verdeeld in drie thema’s. Ten eerste willen wij legale en gereguleerde immigratie, ten tweede zijn mensen die uit conflictgebieden vluchten altijd van harte welkom en ten derde strijden wij tegen illegale immigratie.’

Het immigratiebeleid van deze regering, en dan met name van de minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini, heeft de aankomst van bootvluchtelingen drastisch verminderd. Er kwamen tot half maart 335 immigranten aan in bootjes, aldus de cijfers van het ministerie van Binnenlandse Zaken. Cijfers die triomfantelijk werden aangekondigd, maar slechts de helft van het verhaal vertellen. Buiten het zicht van de internationale pers komen er bijna dagelijks bootjes aan op Lampedusa en worden immigranten vanuit andere landen van de Europese Unie naar Italië teruggestuurd vanwege het Verdrag van Dublin dat immigranten verplicht een asielprocedure te doorlopen in het eerste land van aankomst.

Ik ben nog geen minuut illegaal in dit land geweest.

Toni Iwobi

Daarnaast heeft het Decreto Sicurezza, een wet vurig gewild door minister Salvini, de verblijfsvergunning op humanitaire basis afgeschaft. Het gevolg is dat legale migranten uit het reguliere circuit vallen. Vooral minderjarige asielzoekers beschikken over zo’n verblijfsvergunning, maar worden de dag na hun achttiende verjaardag uit de opvang gezet. Volgens kenners creëert Italië op deze manier haar eigen illegalen en meer onveiligheid. Dat is reden genoeg voor de burgemeesters van verschillende grote steden om te protesteren tegen het Decreto Sicurezza, tot ongeloof van Toni Iwobi. ‘Waar waren die burgemeesters eerder? Toen ongecontroleerde immigratie tot grote sociale problemen leidde en toen er veel geld werd verdiend over de ruggen van uitgebuite immigranten? Of toen duizenden immigranten aan hun lot werden overgelaten?’

Iwobi en de Lega hebben het gelijk, en de kiezer, aan hun zijde. Matteo Salvini is de populairste politicus van het land en de Lega is met ruim 32% in de peilingen de grootste partij. De harde immigratiepolitiek werpt zijn electorale vruchten af. Toni Iwobi maakt zich op voor een tweede termijn en voor een groter kantoor in de almaar uitdijende vleugel van de Lega in de Italiaanse senaat.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content