Intellectueel, rechts en gevaarlijk: wie is die Franse publicist Éric Zemmour?

ÉRIC ZEMMOUR. 'Hij geeft zijn aanhangers het gevoel dat ze tegelijk intelligent en racistisch kunnen zijn.' © BelgaImages

De rechtse Franse publicist Éric Zemmour is met zijn oproep tot haat en verzet een kijkcijferkanon bij de nieuwszender CNews. Volgend jaar wil hij deelnemen aan de presidentsverkiezingen.

In het programma Face à l’info becommentarieert Éric Zemmour (62), een journalist van Algerijns-Joodse afkomst, van maandag tot donderdag de actualiteit. Zijn bijdragen zijn openlijk racistisch, seksistisch en islamofoob en halen steeds hogere kijkcijfers: in mei werd de magische grens van één miljoen overschreden. Antivaxers, Le Pen-aanhangers en conservatieve hardliners zien CNews als de laatste oase van vrije meningsuiting in een woestijn van politieke correctheid.

En nu wil Zemmour ook het Elysée inpalmen. Hij zou in de herfst zijn kandidatuur voor het presidentschap officieel bekendmaken. Het hoogste ambt in de republiek zou dan worden bekleed door een man die meermaals is veroordeeld voor aanzet tot rassenhaat en beschuldigd wordt van seksuele intimidatie. Zemmour gelooft in de these van de ‘grand remplacement’ (de grote omvolking, nvdr) die zegt dat de heersende elites de bevolking trachten te vervangen door immigranten. Hij beweert ook nog nooit een vrouw te hebben ontmoet die intelligenter is dan hij.

‘Zemmour bedient met zijn agressieve anti-immigrantenkoers kiezers voor wie Marine Le Pen te laks en te normaal is geworden’, zegt de Franse politicoloog Roland Cayrol. ‘Maar hij trekt ook veel mensen aan uit het traditioneel conservatieve kamp, die Le Pen altijd te vulgair vinden.’ Zemmour praat beschaafd en verwijst vaak naar Napoleon en de Franse geschiedenis. ‘Dat geeft zijn aanhangers het gevoel dat ze tegelijk intelligent en racistisch kunnen zijn’, aldus Cayrol. Zemmour neemt vergelijkbaar radicale posities in als destijds Jean-Marie Le Pen, de vader van Marine. Maar bij hem klinkt het allemaal beter, chiquer, minder griezelig. Hij geeft de Fransen het gevoel terug dat ze trots mogen zijn op hun land. Zemmour is tegen de druk om het verleden kritisch te benaderen. In zijn betoog is de Franse geschiedenis nog altijd glorieus.

Zemmour bedient kiezers voor wie Marine Le Pen te laks en te normaal is geworden.

Over negen maanden zijn de verkiezingen, een lange tijd in de politiek. Maar in de laatste uitzending van Face à l’info voor de zomervakantie mat Zemmour zich al presidentiële allures aan. Dat was op 12 juli, de dag dat Macron meteen na de talkshow de Fransen zou toespreken om het terugschroeven van de versoepelingsmaatregelen aan te kondigen, omdat het aantal coronabesmettingen onrustwekkend bleef toenemen. Presentatrice Christine Kelly stelde Zemmour de vraag wat hij, als president van Frankrijk, op zo’n avond tegen de Fransen zou zeggen. Hij hoefde die vraag eigenlijk niet te beantwoorden, maar hij deed het toch. Als president zou hij op zo’n dag een bezoek brengen aan de ouders van de 18-jarige Theo, die op 10 juli door een 62-jarige Senegalese immigrant werd doodgestoken in een telefoonwinkel in de buurt van Parijs, antwoordde Zemmour. ‘Het zou een eerbetoon zijn aan het Franse volk, dat het slachtoffer is geworden van een uit de hand gelopen immigratiebeleid.’ Daarna vertrok hij op vakantie. Zogenaamd om zich voor te bereiden op de zwaarste negen maanden van zijn leven.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content