‘Er is dringend nood aan eenduidige en consequente maatregelen voor àlle vormen van vrije tijd’

‘Repeteren in een repetitielokaal? Dat mogen muziekverenigingen al weken niet meer’, schrijft Tine Maes van de Vlaamse Amateurmuziekorganisatie. Aan de vooravond van het Overlegcomité van vrijdag roept ze op tot meer begrip en versoepelingen voor de sector.

Donkere tijden zijn het voor socioculturele verenigingen, die ondertussen al week 8 van hun derde lockdown zagen ingaan. Terwijl de rest van de maatschappij ondertussen – op verschillende snelheden – verder draait, gijzelt de politiek met de kaart van continuïteit duizenden verenigingen. Zij houden al wekenlang de wacht, zonder zicht op perspectief. Steeds weer wordt om geduld gevraagd, maar dat is inmiddels op. Brengt het volgende Overlegcomité eindelijk de langverwachte verlossing? Hoog tijd voor een wissel van de wacht.

Er is dringend nood aan eenduidige en consequente maatregelen voor àlle vormen van vrije tijd.

Sinds eind november mogen socioculturele verenigingen geen binnenactiviteiten meer organiseren. Tenzij het gaat om een voorstelling met publiek, want dat mag wel nog. Of een kroegentocht in een stampvol café. Ook dat mag nog. Of lekker samen hijgen en zweten tijdens een sportactiviteit. Want jawel, ook dat mag nog. En nergens beter dan thuis, want daar mag zowat alles.

Maar repeteren in een repetitielokaal? Dat mogen muziekverenigingen al weken niet meer. Nochtans leerden we lang daarvoor al dat georganiseerde activiteiten dankzij de bestaande protocollen veiliger zijn dan private bijeenkomsten thuis. En zittende activiteiten, waarbij iedereen op een gecontroleerde manier afstand kan houden, zijn daarbij nog eens veiliger dan activiteiten met beweging.

Wie eerst dacht dat het om de zoveelste tijdelijke kronkel of vergetelheid in de coronamaatregelen ging, was eraan voor de moeite. Hoewel de cultuurministers van ons land eind november aangaven dat ze repetities en andere georganiseerde activiteiten weer mogelijk wilden maken, bleef de situatie sindsdien status quo. Meer nog, begin december legde het volgende Overlegcomité niet-sportieve binnenactiviteiten van jeugdverenigingen aan banden, waardoor ook kinderen het sindsdien zonder hun favoriete culturele tijdsbesteding moeten stellen. De daaropvolgende sluiting van culturele voorstellingen eind december werd gelukkig teruggefloten, maar voor amateurverenigingen bracht dit weinig soelaas. De absurditeit blijft ook in januari verder duren. Al wekenlang kaarten federaties het onrecht aan, maar zonder gevolg. Ondertussen groeit de frustratie en slinkt de veerkracht bij de vele vrijwilligers en beoefenaars. Meer dan ooit wordt er naar achterpoortjes gezocht, maar die bieden geen duurzame oplossing. Er is dringend nood aan eenduidige en consequente maatregelen. Voor àlle vormen van vrije tijd. Nu.

Politici en virologen vragen ons om geduld, want “de epidemiologische situatie, de verslechterende cijfers, de omikronvariant, weet u wel, over twee maanden kan de situatie veel beter zijn”. Amateurkunstenaars staan echter al bijna twee maanden lijdzaam op wacht, terwijl andere indooractiviteiten zoals sport wel op een normale manier mogen plaatsvinden, zelfs zonder afstand of mondmaskers.

Welaan dan, een tegenvoorstel: onze twee maanden zitten er bijna op, de inschrijvingen voor de volgende twee maanden zijn geopend. Wie neemt de handschoen op? Het is immers hoog tijd voor een wissel van de wacht, waarbij we binnen weer naar hartenlust samen cultuur mogen beoefenen. De protocollen nemen we er, in het licht van de epidemiologische situatie, graag weer bij.

Tine Maes, beleidsmedewerker VLAMO (Vlaamse Amateurmuziekorganisatie)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content