De ‘onverslijtbare’ Roger Blanpain: ‘Geen oplossing rond eenheidsstatuut is landverraad’

De ‘onverslijtbare’ Roger Blanpain in Z-Talk Goossens over het eenheidsstatuut: ‘Als ze er tegen 8 juli niet uit geraken – want tegen dan moeten de discriminaties tussen de twee statuten verdwenen zijn volgens het Grondwettelijk Hof – dan is dat landverraad’

‘Naar Kanaal Z voor gesprek over eenheidsstatuut, met @vegoossens en de onverslijtbare Roger Blanpain. Grote frustratie bij de gang van zaken’, twittert Marc De Vos net voor hij hier in Vilvoorde zal neerstrijken.

De onverslijtbare Roger Blanpain, dat mag u gerust letterlijk nemen. Op “4 januari om 11.04 uur” werd de Leuvense professor arbeidsrecht op zijn dagelijks fietshalfuurtje omver geduwd door een motorrijder. Die liet hem achter met een knie-, pols- én ribbenbreuk. 4 maanden later stapt hij met een niet aflatende bevlogenheid de schminkkamer binnen, 80 lentes in de benen.

“Ik groet u genegen, met onderdanigheid…” zo klinkt zijn traditionele aanhef bij een ontmoeting, zelfs aan de telefoon. Het typeert hem in grote mate. Zijn memoires schreef hij onder de titel “Wat kan ik voor u doen?” Een dik boek. Niet alleen strekt zijn academisch werk zich internationaal uit, hij was ook actief in tal van Belgische en internationale organisaties. Maar wat velen hem vooral benijden is hoe hij de afgelopen tientallen jaren heeft gewogen op tal van belangrijke maatschappelijke debatten. Herinnert u zich nog hoe hij fulmineerde tegen ouders die in het bijzijn van hun kinderen roken? Dat moest strafbaar gemaakt worden, vond hij. Terwijl hij ooit de ene sigaret na de andere opstak, tot een hartoperatie hem tot inkeer bracht.

Journalisten houden van hem. Als je hem interviewt, dan gebeurt er iets. Zijn verontwaardiging en overtuiging krijgen bovendien een extra dimensie door zijn fenomenale feitenkennis. Als je iets complex in de sociale zekerheid wil begrijpen – en àlles is complex in de sociale zekerheid -, dan bel je hem op en binnen de kortste keren zie je het hele plaatje bevattelijk voor je. Journalisten laven en laafden zich aan hem. Net als zijn studenten.

Zo doceerde hij in de aula’s van de jaren ’70 al dat het onderscheid tussen arbeiders en bedienden onrechtvaardig is. Naar verluidt haalde hij daar vaak het voorbeeld aan van Sinterklaas en zwarte Piet in een supermarkt. Zijn dat bedienden of arbeiders? Nu, 40 jaar later schuwt Roger Blanpain de grote woorden niet. “Als ze er tegen 8 juli niet uit geraken – want tegen dan moeten de discriminaties tussen de twee statuten verdwenen zijn volgens het Grondwettelijk Hof – dan is dat landverraad. Dan komen we terecht in een totale chaos.”

Zijn collega professor arbeidsrecht Marc De Vos versterkt dat doembeeld nog.

En hun frustratie is gerechtvaardigd. 1 minuut politieke moed heb je nodig om het eenheidsstatuut te regelen. Maar we weten intussen dat er weinig moed te rapen valt in de Wetstraat. Jaren geleden al had de regering dit dossier uit handen van de sociale partners moeten trekken. Bij vakbonden en werkgevers was immers al lang te horen dat ze er wellicht nooit uit zouden geraken. Wat een schouwspel. Blanpain en De Vos hebben gelijk: dat arbeiders en bedienden nog steeds niet gelijk zijn is een regelrechte schande.

Véronique Goossens

Prof. Em. Roger Blanpain en Prof. Marc De Vos zijn dit weekend te gast in Z-Talk Goossens.