De lockdownlessen van Hilde Crevits: ‘Vrienden stonden klaar om pistolets te brengen’

Hilde Crevits (CD&V) © Belga
Tex Van berlaer
Tex Van berlaer Journalist Knack

Elke vrijdag van juli en augustus polsen we naar de corona-ervaringen van enkele bekende personen. Wat heeft de ‘lockdown’ voor hen veranderd? Vandaag: Vlaams vice-ministerpresident Hilde Crevits (CD&V).

Als Vlaamse viceminister-president en minister van Werk werd Hilde Crevits (CD&V) op professioneel vlak zwaar geconfronteerd met de gevolgen van het coronavirus. Al snel was de Vlaamse regering-Jambon in de weer met allerhande coronapremies en andere manieren om de crisis te bestrijden. Maar ook op persoonlijk vlak bleef ze niet gespaard. Het West-Vlaams CD&V-boegbeeld ging in isolatie wanneer binnen haar gezin een besmetting werd vastgesteld.

Niemand kon inschatten hoe lang de lockdown zou duren.

Wat zal u nooit vergeten?

Hilde Crevits: Persoonlijk vond ik de manier waarop mensen solidair tegenover anderen waren heel hartverwarmend. Het applaus iedere avond om 20 uur toonde aan hoe mensen meeleven met iedereen die in de zorg werkt. Ik ben zelf in quarantaine moeten gaan toen iemand van ons gezin ziek werd. Meteen stonden vrienden en familie klaar om bijvoorbeeld pistolets te brengen op zondag.

Professioneel gezien vergeet ik vooral de impact van de hele periode niet op onze economie, arbeidsmarkt, onze landbouwers … Niemand kon inschatten hoe lang de lockdown zou duren. Eigenlijk hebben we toen ook gezien dat je op zo’n moment heel snel moet handelen, je kan niet anders. We hebben snel maatregelen genomen om die eerste zware impact voor onze ondernemingen op te vangen. Een periode waarin we met de hele Vlaamse regering als ploeg eensgezind heel sterk hebben samengewerkt.

Welke levensles trekt u uit de lockdown?

Hilde Crevits: Iets waar ik voor de coronacrisis eigenlijk te weinig bij stilstond: het belang van een hecht gezin en familie rond je. Op zich weet je dat wel, maar in zo’n periode sta je daar nog meer bij stil. Zeker als je net oma bent geworden (lacht).

Ook op professioneel vlak heb ik wel enkele zaken geleerd. Neem het digitaal vergaderen. Voor sommige vergaderingen is dat ideaal om het op die manier te organiseren. Ik denk dat we dat nu wel vaker zullen doen. Heel snel bepaalde maatregelen of ideeën aftoetsen bij de sociale partners doe ik nu nog wekelijks digitaal. Maar vaak is fysiek bijeenkomen wel belangrijk om de dynamiek te voelen en daarop in te spelen.

Denkt u dat Vlaanderen levenslessen heeft geleerd?

Hilde Crevits: Als ik naar mijn bevoegdheden kijk, dan is dat toch het telewerken. Veel bedrijven hebben nu gemerkt dat het perfect mogelijk is om bepaalde taken ook van thuis uit te laten uitvoeren, dat we niet steeds meer met zijn allen op kantoor moeten zijn. Telewerk zorgt voor meer flexibiliteit en werkbaar werk voor de werknemers, minder files en minder verplaatsingsstress. Het is natuurlijk niet zaligmakend, want het is niet voor iedereen en altijd mogelijk, maar het kan wel een oplossing bieden.

Daarnaast zien we dat heel veel mensen het online leren hebben ontdekt. Vlaanderen doet het niet zo goed als het over levenslang leren gaat, dus dat is ook een pluspunt.

Dat eerste terrasje, die eerste fietstocht naar zee, zalig!

Zijn er dingen die u voortaan anders wil gaan doen?

Hilde Crevits: Het nabije, het lokale meer appreciëren. Op alle vlakken: onze stad Torhout met zijn vele troeven, onze prachtige streek, onze lokale boeren en hun fantastische hoevewinkels, onze eigen toeristische trekpleisters in Vlaanderen en België en onze lokale ondernemers die zich van hun creatiefste, moedigste kant getoond hebben om toch hun producten te blijven aanbieden.

Wat heeft u vooral gemist?

Hilde Crevits: De spontaniteit. Spontaan ergens naartoe trekken, spontaan iets gaan eten, elkaar eens goed vastpakken. Plots viel dat weg en was niets nog vanzelfsprekend. Maar ook daaruit trek je dan lessen en ga je nu die kleine dingen des te meer appreciëren. Dat eerste terrasje, die eerste fietstocht naar zee, zalig!

Partner Content