‘Papé satàn aleppe’, de pas gepubliceerde bloemlezing van Umberto Eco’s columns, is in Italië een schot in de roos. In het najaar verschijnt de bundel in Nederlandse vertaling bij Prometheus.
‘Papé satàn aleppe. Cronache di una società liquida’, zoals de titel van Umberto Eco’s postume bundel heet, werd een week na diens dood gepubliceerd én bleek al onmiddellijk een voltreffer: 75.000 exemplaren werden er reeds van verkocht.
O Satan, God, koning!
Oorspronkelijk was het de bedoeling om deze collectie van spitse en vaak politiek getinte columns in mei uit te brengen bij de nieuwe uitgeverij La nave di Teseo, die Eco met enkele gelijkgezinden – en als protest tegen de wurggreep die de familie Berlusconi met uitgeverij Mondadori op het Italiaanse boekenwezen heeft – onlangs uit de grond stampte. Eco zou er zelf 2 miljoen euro in hebben geïnvesteerd. Maar Eco’s overlijden verleden week vrijdag besliste daar nu anders over.
Voor een Nederlandse vertaling is het nog wachten op de herfst. Eco’s traditionele vertalers: Patty Krone en Yond Boeke klaren tegen dan de klus voor uitgeverij Prometheus. Ondertussen is de titel weer vintage Eco: “Papé satàn aleppe” vormt namelijk de aanhef van de zevende canto uit Dantes ‘Inferno’ in diens ‘Divina Commedia’. Geldwolf Plutus slaakt deze bezwering waar sindsdien over wordt geraadseld wat haar betekenis zou kunnen zijn. Meest voor de hand liggende verklaring is een diabolische aanroeping tot Satan: “O Satan, O Satan, God, koning!”
Vloeibaar en glibberig
In deze kring bezoeken Dante en zijn gids Vergilius de vierde kring waar de hebzuchtigen en verkwisters worden gekastijd. Onder hen heel wat priesterlijke hoogwaardigheidsbekleders en politici. Eco koos voor dit poly-interpretabele vers allicht omdat zijn columns te keer gaan tegen het ‘vloeibare’ establishment in het algemeen en tegen het glibberige Berlusconi-dom in het bijzonder.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier