Hoe (on)gezond is lezen op het toilet?

Is lezen op het toilet echt schadelijk voor de gezondheid? Wetenschappelijk onderzoek geeft antwoord.

We laten je nog even in spanning. Ron Shaoul is een Israëlisch gastro-enteroloog die al een paar jaar wil weten of lezen in het kleinste kamertje nu al dan niet schadelijk is. Hij stuurde volgens de Britse krant The Guardian een vragenlijst naar net geen 500 mensen. Mannen en vrouwen tussen 18 en 65 en van alle rang en stand, al dan niet gehuwd. 64% van de mannen en 41% van de vrouwen antwoordde dat ze op de wc lazen. Boeken, tijdschriften, maar vooral kranten.

Conclusie van de studie: wc-lezers zitten langer op het toilet en denken dat lezen hun stoelgang bevordert. In werkelijkheid is er volgens Ron Shaoul weinig verschil. Hoogstens kunnen toiletlezers eerder last krijgen van aambeien. Maar dan nog. Lezen op de pot is niet schadelijk. Tenminste als je achteraf de handen grondig met zeep wast. Dat beaamt in The Guardian ook een Londens specialist Hygiëne en Tropische Geneeskunde. Hij zegt dat microben het op absorberende oppervlakten niet lang uithouden, op krantenpapier hoogstens een paar minuten.

Wat mij doet denken aan wat de legendarische dokter Herman Lecompte (de man die zei dat hij duizend jaar kon worden) mij ooit vertelde. Als hij in Afrika moest opereren, deed hij dat liefst op krantenpapier. Zo goed als kiemvrij. Maar goed. Dus best geen e-reader of plastic covers als je op het toilet leest, want onaangename diertjes houden van gladde, glanzende oppervlaktes.

The Guardian geeft ook een interessant overzichtje van wat een paar schrijvers dachten over lezen op de plee. Lord Chesterfield sprak driehonderd jaar geleden lovend over een man die in de ‘bestekamer’ zijn tijd goed gebruikte om Horatius te lezen. Henry Miller vond ‘kamer honderd’ de meest inspirerende plek om Ulysses van James Joyce te lezen. En voor Rabelais adviseerde hij een bijhuisje bij maanlicht op het platteland.

Commentaar van een Britse lezer: ‘Hoe lees je op een hurktoilet zoals je die in Frankrijk en Azië vaak vindt?’

Fred Braeckman