Literatuurwetenschappers van de Antwerpse universiteit onderzochten met de computer nauwgezet het schrijfgedrag van Gie Bogaert in zijn nieuwste roman ‘Roosevelt’: ongeveer 40 procent van hetgeen hij schreef, belandde in de vuilnisbak, en meer van dat fraais.
“Nooit hadden we zo veel info over het ontstaan van een roman”, jubelt het team Antwerpse taalwetenschappers dat samen met literatuurprof Dirk Van Hulle 170 kwantitatieve aspecten van het schrijfgedrag van Gie Bogaert in kaart bracht via de pc-sofware van Inputlog. Schrijfonderzoekers van de Universiteit Antwerpen gebruiken dat in eigen huis ontwikkelde programma doorgaans om zakelijke schrijvers te observeren. Maar voor de eerste keer lieten Luuk van Waes, Mariëlle Leijten en Eric Van Horenbeeck het nu dus ook los op een fictieschrijver.
Schrijven is serieus schrappen
Niet alle 170 data over het ontstaan van ‘Roosevelt’ (De Bezige Bij), de nieuwste roman van Gie Bogaert, zijn misschien even relevant maar het is toch de moeite waard om even zwart op wit te zien hoeveel woorden er bijvoorbeeld uiteindelijk sneuvelen in de eindversie die gedrukt 208 bladzijden beslaat. Bogaert produceerde tijdens zijn 276 uur werktijd in totaal 54.475 woorden en uiteindelijk kwamen er daarvan slechts 34.105 in de eindversie van ‘Roosevelt’ terecht. Of: schrijven is inderdaad serieus schrappen.
Bogaert besteedde 56,1% van de tijd die hij aan het klavier doorbracht effectief aan het schrijven en had daarvoor 451 schrijfsessies nodig. Op 1 minuut tijd bracht hij gemiddeld 2,9 woorden op het papier. Tijdens de eerstse 100 sessies raadpleegde de auteur meer dan 800 bronnen. Wie zei ook weer dat de modale Vlaamse romanschrijver er zo maar op los fantaseert?
Het onderzoeksteam gaat nu de 170 variabelen die het heeft onderzocht uitgebreid in kaart brengen om via de kwantitieve data meer grip te krijgen op het schrijfproces. Allicht dat ook andere auteurs hierbij nog aan bod zullen komen.
Neurologisch schrijf- en leesonderzoek
Verleden jaar liet Arnon Grunberg zichzelf neurologisch observeren terwijl hij zijn novelle ‘Het bestand’ aan het schrijven was. Bedoeling was via kwalitatieve research zicht te krijgen op de emoties die de schrijver tijdens het schrijfproces effectief voelt.
Achteraf werden ook lezers van ‘Het bestand’ aan de monitor gelegd en wat bleek: walging, minachting, bedroefdheid, boosheid en toch ook meevoelendheid waren de voornaamste reacties die ‘Het bestand’ bij de lezer losmaakte.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier