Robby Cleiren is acteur. Hij is nu te zien in Kassa Kassa op VRT 1 en Streamz.
Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?
Toen ik achttien was, viel de Berlijnse Muur, een paar jaar later schudden Yitzhak Rabin en Yasser Arafat elkaar de hand. Nu groeien mijn kinderen op in een veel somberdere wereld. Je voelt dat de democratie overal terrein verliest, ook dichtbij huis. Denk aan de bomen die afgelopen zomer in Deurne werden gekapt, nog voor de rechter zich definitief had uitgesproken.
Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?
Waakzaam en verontwaardigd blijven over elke vorm van onrecht en niet bang zijn om je stem te laten horen.
Wat is uw grootste prestatie?
Het enige waar ik een beetje trots op ben, is dat ik al redelijk vroeg in mijn leven iets heb gevonden wat de moeite waard was om me in te verdiepen. En dat ik die droom nooit heb gelost.
Wat is uw grootste mislukking?
Zoals T.S. Eliot zei: ‘For us, there’s only the trying. The rest is not our business.’
Hebt u al eens overwogen om te emigreren?
Ik kan soms wel buien van vertezucht hebben. Vorig jaar verbleef ik voor een serie twee maanden aan de Spaanse kust, en plots snapte ik de overwinteraars. De zee doet iets met je geest.
Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?
Toen ik zestien was, ben ik bijna verdronken in de Middellandse Zee. Gelukkig merkte mijn moeder het op en schoot mijn vader snel in actie, door iemand te zoeken met een motorboot. Eigenlijk heb ik dus twee keer mijn leven te danken aan de wonderlijke combinatie van mijn moeder en vader.
Van welke beslissing hebt u het meest spijt?
Een paar keer in mijn leven heb ik een project gemist – zoals een scène met Isabella Rossellini – omdat ik al iets anders had toegezegd. Dan sta ik mezelf toe één dag ongelukkig te zijn.
Hebt u ooit al eens een zelfhulpboek gelezen?
Het leven en hoe het te leiden van Serge Simonart en de essays van Michel de Montaigne: ze laten beiden hun licht schijnen op élk aspect van dit leven, van vriendschap tot stoelgang.
Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?
Heaven and Earth van videokunstenaar Bill Viola. In een donkere ruimte hangen twee schermen tegenover elkaar. Op het ene zijn pasgeboren zoon, op het andere zijn stervende vader. Twee verfrommelde wezens in ziekenhuislakens. De duisternis daartussen, dat is het leven.
Waarover zou u meer willen weten?
Als ik dan toch ooit naar Spanje vertrek, wil ik graag les volgen bij een flamencogitarist.
Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?
Weten wanneer je iets moet vasthouden en wanneer je iets moet loslaten. En het verschil tussen die twee momenten herkennen.
Vindt u seks overschat?
Zo’n kortstondige versmelting van lijven kan heerlijk zijn. Maar de oerbron van alles is toch verbinding met anderen.
Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?
Sinds m’n 42e probeer ik elk jaar een marathon te lopen.
Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?
Ik denk van niet. Je identiteit wordt bepaald door je familie, vrienden, taal. Als je dat allemaal moet achterlaten, wat blijft er dan nog over, buiten de machinerie van je lijf dat wil blijven ademen?
Wat hebt u geleerd in het leven?
Af en toe zelf de slingers ophangen, op deze zinloze bol.
