Het museum is in Luik, zoals overal een heerlijke tuin (***1/2).
Onder de titel ‘Jardin d’hiver/Wintertuin’ worden twee expo’s georganiseerd in twee musea van heel uiteenlopend belang die mooi langs de Maas liggen.
Het Museum voor Schone Kunsten in Luik, dat binnenkort wordt gerenoveerd, blijft een “schone slaapster”, een prachtig gebouw op een eilandje in de Maas dat qua programma helemaal niet uitblinkt in dynamiek en creativiteit.
Het Bonnefantenmuseum in Maastricht daarentegen dat ook al met de bouw start van een uitbreiding, telt wel mee op Europees vlak en blinkt uit in het tonen van gevestigd talent naast het programmeren van tentoonstellingen die het werk ontplooien van de betere kunstenaars van vandaag.
Beide musea tonen de komende maanden elkaars collecties en dat is een bijzonder mooi initiatief omdat de vaste collecties in de musea soms al te veel verborgen blijven sluimeren in obscure depots.
Het is en blijft de verdienste van de Luikse organisatie Espace 251 Nord van bezieler Laurent Jacob om dit initiatief te promoten; een intentie waarmee hij al decennia bezig is ten einde “via uitwisseling de culturele grenzen te laten vervagen tussen gebieden”.
Eerst is het de beurt aan het Bonnefantenmuseum dat onder de bezielende leiding van de rustige directeur Alexander Van Grevenstein een mooie en spaarzame presentatie bedacht in Luik waarna conservatrice Françoise Safin vanaf 18 maart haar overwegend “moderne” parels mag presenteren in Maastricht.
In Luik is het nu volop genieten van een expo in een open en ruim 19e eeuws museum.
Alleen al een tijdlang in deze “vergane glorie” rondkuieren is al een hele opluchting, net zoals een mens zich goed en vederlicht kan voelen bij een wandeling in het mooie Museum Schone Kunsten in Gent…
Grasduinen
Pronkstukken van het eerste deel van “Jardin D’Hiver” zijn de magistrale iglo’s van wijlen Mario Merz die hier perfect staan als sublieme tekens van mentaal nomadisme.
Wat een vertoon, wat een artistieke klasse en wat een krachtige beelden die een mens ontroeren door de maat, de materialen en de vele, vele associaties die deze werken oproepen.
Een gitzwarte iglo zit onder een andere helemaal in glas opgetrokken glazen iglo die wordt belicht met fijne neonbuizen die penetreren als speren in de binnenruimte.
Naast deze indrukwekkend dubbele iglo staat er één die helemaal en dens is bedekt met takken waarop met rode neon de instructie oplicht “object cache toi “…
Met deze werken weet Mario Merz de essentie te beroeren die zich afspeelt tussen leven en dood en met de iglo’s ver-wijst Mario Merz naar de “ultieme natuurlijke oervorm, een bewoonbare sculpturale vorm”.
Mario Merz die overleed in 2003 kan gerust worden beschouwd als een kunstenaar die minstens de invloed uitoefende van iemand zoals Joseph Beuys. Mario Merz wist met zijn sculpturen, tekeningen en installaties het mensbeeld te corrigeren van het “ego-centrale” naar een bredere denk-beweging die de natuur, de filosofie, astronomie, de wiskunde…. in stelling bracht in kunst die de actualiteit oversteeg en ultiem alles uit handen gaf aan de poëzie.
Reizen
Ronduit Revelerend is een late metalen sculptuur van de Gentse kunstenaar Hugo Debaere (1958-1994); een beeld in de vorm van een fragment van een zittend lichaam dat denkbeeldig wordt doorgetrokken in de witte dragende muur.
Hugo Debaere was net zoals Mario Merz gefascineerd door het reizen. Hij vergeleek de kunstenaar met ” een reiziger in de wereld maar die ook in het hoofd op zoek bleef naar nieuwe ervaringen. Een kunstenaar heeft geen vaste plek in de wereld”…
Dit werk heeft ook te maken met Afrika, het is gemonteerd met afgedankte vaten; voor andere werken gebruikte hij wel eens meer olifantenmest.
Het werk van Hugo Debaere is in al haar broosheid een uiting van het leven dat al even broos is als het in -en uitademen of het barsten van materiaal…
Divers
Het is wat verderop genieten van de weerbarstige kunst van de in Keulen levende Michael Krebber, die naam en faam geniet als kunstenaar en quasi erfgenaam van Martin Kippenberger.
Hier is zijn reeks “Flags (against nature)” te zien uit 2003. Michael Krebber beperkte zijn artistieke toevoeging tot het opspannen van gevonden textiel en tapijten met bijvoorbeeld volkseen populaire motieven zoals een galopperend paard… en vrouwen bij zonsondergang.
Michael Krebber is een belangrijk kunstenaar die vanuit fascinaties voor het werk van Marcel Broodthaers, Sigmar Polke en Cosima Von Bonin tot kunst komt die eerder radicale standpunten samenbrengt dan krachtmetingen te ondernemen om er nieuwe uit te vinden.
In die buurt is werk te zien van de obligate Marcel Broodthaers met een aantal plastieken platen en de uitgebreide reeks foto’s “In Zuid-Limburg” (1967-1970). In deze reeks bemerk je de speelse manier van Broodthaers’ observaties van het gewone leven met oa devote processies en stoeten. Humor en relativering krijg je volop voorgeschoteld in de reeks korte video’s van de Zwitserse kunstenaar Roman Signer en in de films van de Pool Pawel Altheimer kan je ervaren hoe de kunstenaar reageert na het nemen van “hallucinogene” middelen.
Van Paul Chan wordt de snoeiharde en erotische en deels naar Bruce Nauman verwijzende video-aanwinst “Sade for Sade’s Sake” rechtstreeks vertoond op de architectuur van het museum.
Van wijlen Sol LeWitt is naast een schitterende, immense muurtekening ook de witte beeldenformatie “Complex Forms” uit 1988 te zien dat bij winterse tijden (nog meer) doet denken aan ijsschotsen die perfect geïnstalleerd staan bij een raam met winters uitzicht op die machtige de Maas.
Luik!
Ja, deze “Wintertuin” in Luik mag er best wezen, in een grootstad die langzaam aanstalten maakt om in de buurt cultureel goed en wel mee te tellen (zelfs) in de schaduw van het welvarende Hasselt dat het prestigieuze project “Manifesta 2012” wegkaapte.
Bezoek ook – als het weer wat beter wordt – de site van Espace 251 Nord gelegen aan de Rue Vivegnis; een plaats die binnen afzienbare tijd een toon-, productie- en residentiecentrum wordt van regionaal belang en formaat !
Luk Lambrecht
Nog tot 27 februari in MAMAC, Parc de la Boverie in Luik.
Meer info op www.e2n.be.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier