‘Ik durf te voorspellen dat de CD&V meegaat in een Vivaldicoalitie’, zegt CD&V-kenner Mark Van de Voorde.
Als gewezen medewerker van de premiers Herman Van Rompuy en Yves Leterme kent publicist Mark Van de Voorde de CD&V door en door. Nadat koninklijk opdrachthouder Egbert Lachaert (Open VLD) zondagavond de zeven partijvoorzitters van de zogenaamde Vivaldicoalitie van socialisten, liberalen, groenen en CD&V had bijeengeroepen, leek de formatie in een stroomversnelling te komen. Het is nu vooral wachten op een volmondig ‘ja’ van CD&V-voorzitter Joachim Coens. ‘De facto krijgt de CD&V de sleutel in handen’, zegt Van de Voorde.
Durft de partij de sprong te wagen?
Mark Van de Voorde:Het wordt een moeilijke beslissing. Maar de geschiedenis in acht genomen, durf ik voorzichtig te voorspellen dat ze mee zal gaan in een Vivaldicoalitie. Tenminste, als er aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. De ethische kwesties, bijvoorbeeld.
Uw voormalige baas Yves Leterme claimde in De Morgen zelfs het premierschap voor de partij.
Van de Voorde:Ik begrijp hem. In een geheel van rode en blauwe partijen kun je het moderatorschap opeisen. De enerzijds-anderzijdshouding kan dan nuttig zijn.
Het ongenoegen bij de bevolking slaat om in boosheid.
Mag Koen Geens zijn borst al natmaken?
Van de Voorde: Dat zou best kunnen. Hij is stil de laatste tijd. (lacht) Als men niet blind is in de Wetstraat, ziet men toch ook dat het ongenoegen bij de bevolking omslaat in boosheid? Het wordt tijd om het land te besturen, met welke regering dan ook.
Is de oppositie eigenlijk wel een optie voor de CD&V?
Van de Voorde: Dat is niet evident. Zo bind je je aan de grootste oppositiepartij, de N-VA. Het is moeilijk aan de buitenwereld uit te leggen dat je verbonden bent aan een partij die ooit aan jou verbonden was ten tijde van het kartel. Je moet voor het minste kwaad kiezen, maar niemand weet echt wat het minste kwaad is. Hoe dan ook: hoe zwaarder het probleem-Jambon in de zaak-Chovanec, hoe sterker de kans op Vivaldi.
Hoe kijkt u naar het verweer van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon (N-VA) in de zaak rond de dood van de Slowaak Jozef Chovanec in 2018?
Van de Voorde: Ik kan best aanvaarden dat Jambon zich niet alles herinnert. Maar ik stoorde me aan het argument dat hij niet aan de informatie van zijn oude kabinet kan raken. Ik heb het zelf meegemaakt: in België is het de traditie dat een minister alles meeneemt uit het kabinet wanneer hij aftreedt. Toen Yves Leterme premier werd, kwamen we aan op een leeg kabinet. De documentatie zit normaal gezien dus bij Jambon, bij zijn medewerkers of misschien zelfs in het partijarchief van de N-VA.
Misschien werden de feiten destijds niet bijgehouden?
Van de Voorde: Het gebeurt toch niet elke dag dat een ambassadeur bij de minister over de vloer komt, zoals tweemaal is gebeurd in deze zaak? Ik ken de toenmalige kabinetschef van Jambon niet (huidig N-VA-Kamerlid Joy Donné, nvdr), maar de chefs met wie ik heb samengewerkt, hielden alles wat er gebeurde meticuleus bij.
Wat is de impact van de zaak-Chovanec?
Van de Voorde: Uiteraard straalt dit af op het vertrouwen in de regering. Het vertrouwen in onze overheden is nooit heel groot geweest, maar dit is dramatisch voor de democratie. Een goede democratie heeft drie dingen nodig: stevig beleid, sterke instellingen en een geëngageerde bevolking. Maar de mensen kijken naar de regering en de politie en denken: ze klungelen maar wat.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
