Bruno De Lille & Zoë Genot (Groen-Ecolo)

‘Brussel davert, maar minister-president Rudi Vervoort zit in een winterslaap’

Bruno De Lille & Zoë Genot (Groen-Ecolo) Fractieleiders Groen-Ecolo in het hoofdstedelijk parlement

In tijden waarin Brussel davert op haar grondvesten is minister-president Rudi Vervoort niet wakker te krijgen, schrijven Bruno De Lille en Zoë Genot van Groen-Ecolo. ‘Zijn PS zoekt niet naar fouten of problemen. Die zijn er. Maar Rudi ziet ze niet’.

Het is stil aan de Hertogstraat in Brussel. Rudi Vervoort, de Brusselse minister-president, slaapt … En dat doet hij nu al bijna twee jaar lang.

Tijdens zijn regeerverklaring in 2014 had hij het nochtans over “het meest ambitieuze akkoord ooit” dat de meerderheidspartijen voor Brussel hadden afgesloten. Men ging grote werven starten, de werkloosheid aanpakken, discriminatie wegwerken, het samenleven verbeteren, enzovoort enzoverder. Alleen het hoofdstuk milieu waren ze “vergeten” maar verder niets dan goesting.

Bruno De Lille, fractieleider Groen in het hoofdstedelijk parlement
Bruno De Lille, fractieleider Groen in het hoofdstedelijk parlement© BELGA

En dat was het dan. Blijkbaar was onze minister-president zo geschrokken van zijn eigen “ambitie” dat hij meteen erna aan een winterslaap begon. Nu al 22 maanden lang. Nochtans heeft Brussel problemen genoeg om aan te pakken. Maar Rudi ziet ze niet.

‘Brussel davert, maar stelt zich geen vragen’

Zelfs toen Brussel het slachtoffer werd van de verschrikkelijke aanslagen van 22 maart, kregen we niet de minister-president waar we op hoopten. George Bush, François Hollande, … het zijn zwakke figuren maar na een aanslag lieten ze wel leiderschap zien. Je kunt het eens of oneens zijn met hun standpunten maar ze stonden er. Ze zetten de richting uit.

‘Brussel davert, maar minister-president Rudi Vervoort zit in een winterslaap’

Maar Rudi niet. Brussel viel stil en we zagen of hoorden hem nauwelijks. Het duurde een maand voor het parlement mocht debatteren over de aanslagen. Zijn antwoorden waren leeg en nietszeggend omdat “het federale parlement die zaken onderzoekt”.

Met andere woorden: Brussel davert op zijn grondvesten maar stelt zich zelf geen vragen, zoekt niet uit of er fouten zijn gemaakt en wil niet bekijken of zijn structuren beter kunnen. Letterlijk: de partij van de minister-president hield de afgelopen weken al twee keer een vraag van de groenen tegen over de politiezones “omdat het debat te fel en te politiek zou zijn”. Een federale onderzoekscommissie zal dus aanbevelingen doen over de Brusselse politiezones maar de Brusselse parlementsleden mogen zich daar zelf niet over laten horen. Vreemd toch.

Brussel wil een “région à part entière” zijn maar lijkt bang van zijn eigen schaduw. Natuurlijk zijn er heel wat zaken die strikt genomen onze bevoegdheid niet zijn maar dat betekent niet dat we er geen mening kunnen over hebben of er geen aanbevelingen kunnen over doen.

Brussels Marshall-plan?

Zo is er niemand die snapt dat onze regering muisstil blijft over het gebrek aan scholen en over de problemen met de kwaliteit van sommige Franstalige onderwijsinstellingen. Inderdaad: een gemeenschapsbevoegdheid. Maar tegelijk weten we dat een belangrijke reden voor de hoge werkloosheid onder de Brusselse jongeren hun gebrekkige scholing is.

Een normaal denkend mens veronderstelt dan dat men daar iets gaat aan doen, dat men samen met de gemeenschappen een Brussels Marshall-plan voor het onderwijs probeert op te starten of op zijn minst aan de alarmbel gaat hangen. Helaas. De minister-president beaamt zuchtend hoe erg het allemaal wel is maar steekt zich meteen weg achter de collega’s van de twee gemeenschappen.

Hij slaapt, hij vindt het fijn van de baas te zijn, jammer van het vele werk dat er bij komt kijken.

Wat men wel kan doen, probeert men liefst uit handen te geven. Brussel is de meest internationale stad van Europa. Elk jaar komen er duizenden nieuwkomers toe. Een inburgeringsbeleid zou dus een goede zaak zijn voor die nieuwe Brusselaars én voor het Gewest.

Zoë Genot, fractieleider Ecolo in het hoofdstedelijk parlement
Zoë Genot, fractieleider Ecolo in het hoofdstedelijk parlement© BELGA

Maar in plaats van zelf initiatief te nemen en een meertalig beleid op maat van Brussel uit te tekenen, beslist deze regering dat ze de nieuwe Brusselaars gaan doen kiezen tussen het aanbod van de Franse of de Vlaamse Gemeenschap. Tant pis dat je mensen daardoor beperkt tot één landstaal en dat dat aanbod niet persé op Brusselse leest geschoeid is.

Op de duur vraagt een mens zich af waarom Brussel eigenlijk eigen bevoegdheden en een eigen regering wil. We liggen langs alle kanten onder vuur maar onze minister-president staat niet op de barricades. Hij slaapt, hij vindt het fijn van de baas te zijn, jammer van het vele werk dat er bij komt kijken. In Evere, de gemeente waar hij burgemeester is, werkt dat misschien maar het Brussels Gewest verdient beter. Meneer Vervoort, het alarm van de wekker is al verschillende keren afgegaan. Het wordt tijd om nu ook echt op te staan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content