Dag op dag 500 jaar terug overleed de middeleeuwse schrijfster Suster Bertken in haar kluis in Utrecht. Vandaag wordt ze er uitgebreid herdacht.
Qua literaire kracht moet Suster Bertken het afleggen tegen Hadewijch, die andere middeleeuwse mystica. Haar levensstijl daarentegen blijft tot vandaag fascineren.Op haar dertigste liet ze zich inmetselen als recluse of kluizenares in het koor van de Utrechtse Buurkerk. In een cel van nog geen 20 vierkante meter schreef ze enkele van de bekendste religieuze liederen uit de middeleeuwen, waaaronder ‘Ic was in mijn hoofkijn om cruyt gegaan’.
Raad en bijstand
Suster Bertken (1427-1514) liet geen groot oeuvre na maar haar religieus werk wordt tot vandaag gebloemleesd. ‘Ik ging in mijn tuintje planten halen’, zoals de moderne vertaling luidt van haar ‘Lyedeken III’ van hierboven, was vroeger verplichte kost in het literatuuronderwijs. Vooral haar aparte levensstijl sprak tot de verbeelding. Als non liet ze zich op haar dertigste in een vertrek inmetselen in de Utrechtse Buurkerk. Langs de ene kant had ze zicht op het altaar van de kerk en langs de andere kant werd haar voedsel en drank toegeschoven. Enkele uren per dag mocht ze langs diezelfde kant praten met bezoekers die bij haar langs kwamen voor raad en bijstand.
Ode aan Suster Bertken
Deze avond wordt er in Utrecht in stoet hulde gebracht aan het bijzondere leven en werk van deze Utrechtse mystica. Het Literatuurhuis vroeg ook aan negen jonge Nederlandse auteurs om een ode te maken voor Suster Bertken in de stijl van Bertkens eigen liederen. Samen met Bertkens poëzie worden ze in een gelegenheidsbundel gepubliceerd.
