Knack Hercule Poirotprijs 2010 (3): Bavo Dhooge

Bavo Dhooge, auteur van ‘Sioux blues’, is de derde gegadigde voor de Knack Hercule Poirotprijs.

Bavo Dhooge, auteur van ‘Sioux blues’, is de derde gegadigde na Patrick De Bruyn en Mieke de Loof voor de Knack Hercule Poirotprijs.

Het boek

Los Angeles is een sexy, broeierige en relaxed-chaotische plek die zijn gelijke niet heeft. Wat ook gezegd kan worden van ‘Sioux blues’, de misdaadroman die Bavo Dhooge in de City of Angels situeert. Al kun je de personages die hij opvoert bezwaarlijk engeltjes noemen. Shappa Crane wil wraak nemen op de ex-flik die ze verantwoordelijk acht voor de dood van haar man, en schakelt daarvoor een huurdoder in. Een redelijk overzichtelijke situatie, zo lijkt het. Alleen gebeurt er daarop absoluut niet wat Shappa Crane verwacht. En als ze bovendien verliefd wordt op haar slachtoffer, is de verwarring compleet. Want is ze echt verliefd, of speelt ze het alleen maar om de man des te gemakkelijker onverhoeds te kunnen treffen? Of kun je verliefd zijn en tegelijk iemand dood willen? Een niet onbelangrijke vraag, in dit geval. En waar hangt die huurmoordenaar intussen uit? Weet die trouwens al dat de plannen intussen gewijzigd zijn?

Al met de voorganger ‘Stiletto libretto’ bewees Dhooge dat humor en misdaad perfect kunnen samengaan, en met ‘Sioux blues’ gaat hij verder op dat pad. Het zijn onvergetelijke personages die hij neerzet, die zelfs in de meest hopeloze of lachwekkende situaties hun cool niet verliezen. Een wervelende roman, moordzucht die je doet glimlachen.

Sioux Blues is uitgegeven bij Manteau en kost 19,95 euro, ISBN 978-90-223-2488-2.


De schrijver

Om de creatieve productie van Bavo Dhooge (Gent, 1973) samen te vatten, volstaan enkele regels niet. We doen niettemin een poging. De Gentenaar heeft al tientallen boeken geschreven, waaronder zo’n twaalf misdaadverhalen, met onder ander een reeks rond de privédetective Pat Somers. Daarnaast schreef hij ook jeugdboeken, sciencefiction, theater, scenario’s en artikels. Overigens, wie een titel vindt van Dhooge die niet met een ‘s’ begint, mag het ons komen vertellen. Veel van zijn werk heeft een sterk filmische inslag, niet vreemd als je weet dat hij Film en Televisie studeerde aan de Gentse academie.


De reactie

Bent u blij met de nominatie?
Ja, vooral omdat ik volgend jaar mijn tienjarig jubileum als schrijver vier en nog nooit eerder voor de Hercule Poirotprijs was genomineerd. De Schaduwprijs en de Diamanten Kogel heb ik al, en voor de Gouden Strop ben ik vorig jaar genomineerd. De Hercule Poirotprijs was dus de enige prijs in de misdaadliteratuur die nog op het lijstje ontbrak. Als sporter zou ik eigenlijk enkel tevreden mogen zijn met winst, maar ik vermoed dat dit jaar wel eens een sterk jaar kan zijn en dat de prijs naar een collega gaat met wie ik het uitstekend kan vinden.

Waar gaat het boek over? Wat is het belangrijkste thema?
Het belangrijkste thema is een onmogelijke liefde, al is het niet echt liefde of seks: het gaat meer om een soort ‘connectie’ tussen de twee hoofdpersonages; een relatie die gedoemd is om te mislukken.

Was het een moeilijk boek om te schrijven? Ik probeer bij elk boek iets anders uit, en dit was het de eerste keer dat ik een vrouw als hoofdpersonage heb opgevoerd. Meestal gebruik ik een vaste synopsis of treatment voor ik hoofdstuk per hoofdstuk aan de slag ga, maar ditmaal leek het boek zichzelf te schrijven.

Waar hebt u de inspiratie gevonden?
Ik begin meer en meer te beseffen dat ik een voorliefde heb voor westerns en dat deze recente thrillers in L.A. (‘Stand-in’ en ‘Stiletto libretto’ maken de L.A.-trilogie compleet) eigenlijk een soort stadswesterns zijn. Deze keer wilde ik de rollen omdraaien: de vrouw de sterke heldin laten zijn, en de flik het slachtoffer dat op de hielen wordt gezeten. Mijn inspiratie haal ik zoals steeds uit andere boeken – niet altijd thrillers -, films, muziek en het echte leven. Het voornaamste is de toon. Vreemd genoeg vind ik de laatste tijd meer en meer inspiratie in mijn eigen werk. Klinkt dat pretentieus? Ik hoop van niet, ik wil alleen maar zeggen dat ik stilaan een eigen stem heb gevonden en dat werkt heel bevrijdend.

Zit er veel van uzelf in het boek? Zelfs autobiografische elementen? De meeste personages in mijn boeken hebben een hoek af. Het zijn huurmoordenaars, ex-flikken, gangsters enzovoorts. Maar kleinere kenmerken komen toch vaak uit mijn eigen karakter. Neem nu de fascinatie die Ron Dark heeft voor westerns en Butch Cassidy & The Sundance Kid, die heb ik zelf ook. Of de huurmoordenaar Chet le Chef, die zich afvraagt waarom hij nog nooit in zijn leven op het idee van één miljoen is gekomen zodat hij kan stoppen met de sleur van het moorden. Dat zijn bijvoorbeeld vragen die me soms bezighouden. De muzieksmaak van de personages, de wagens waarmee ze rondrijden, de kleding, het is een universum waar ik me heel erg in thuis voel. Maar de verhalen staan natuurlijk wel mijlenver van me af en zo hoort het ook. Ik schrijf ontspannende lectuur, geen autobiografische navelstaarderij.

Waarom LA als actieterrein?
In L.A. lopen zulke freaks en gangsters nu eenmaal rond. Ik schrijf een soort ondertitel-Vlaams (zo verwoordde een student het onlangs nog), alsof mijn boeken rechtstreeks uit het Engels zouden zijn vertaald. In Vlaanderen zouden zulke personages helemaal over the top en ongeloofwaardig zijn, maar in de V.S. gebeuren nog veel gekkere dingen, dus daar is the sky the limit. Bovendien heb ik een opleiding film genoten en is L.A. natuurlijk het uitgesproken decor voor misdaadverhalen. Ik zit echt niet te hopen op een Amerikaanse vertaling of een verfilming, integendeel: ik ben aan deze reeks begonnen met in het achterhoofd de gedachte dat ik zelf de film aan het schrijven ben en dat de lezer niet naar de bioscoop hoeft om het verhaal te zien. Het is een wereld waar gangsters, sympathieke en minder sympathieke schurken, de rol van antihelden voor hun rekening nemen. En: er is niemand in Vlaanderen die het eerder deed, dus dacht ik: waarom ik niet?


Het thrillerfestival

Wie van de vijf genomineerden zal uiteindelijk winnen? Op vrijdag 18 juni wordt de Knack Hercule Poirotprijs uitgereikt in de Brugse Stadsschouwburg in het kader van Poirot in Bruges – Knack Thrillerfestival. De winnaar ontvangt zijn prijs, een cheque van 5000 euro en een gegraveerde Montblancpen, uit handen het beroemde Britse thrillerduo Nicci French. Voor de uitreikingsceremonie en voor de diverse (veelal gratis) activiteiten rond thrillers op zaterdag 19 juni, zijn er nog kaarten beschikbaar. Meer info vindt u op www.poirotinbruges.be. Reserveren kan via In en Uit Brugge, op 050 44 30 60 of via www.ticketsbrugge.be.


Jan Haeverans

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content