Het Beste Boek: de keuze van Knack-redacteur Jeroen Zuallaert

Voor de verkiezing van Het Beste Boek houdt Jeroen Zuallaert een pleidooi voor ‘De Bewaker’ van Peter Terrin. ‘Eén van de weinige geslaagde dystopische romans in het Nederlandse taalgebied.’

Het Beste Boek: de keuze van Knack-redacteur Jeroen Zuallaert

Knack gaat samen met Radio 1 op zoek naar Het Beste Boek. Welk Nederlandstalig boek van de voorbije 25 jaar moeten we gelezen hebben? Een literair panel stelde een suggestielijst van 100 boeken samen waaruit u mag kiezen. De winnaar wordt op 11 november bekend gemaakt.

Knack-redacteur Jeroen Zuallaert houdt alvast een warm pleidooi voor zijn favoriete boek: ‘De Bewaker’ van Peter Terrin

Het Beste Boek: de keuze van Knack-redacteur Jeroen Zuallaert

De kans dat u op de naam Peter Terrin een gezicht kunt plakken, is eerder gering. Het is het soort auteur dat alom gerespecteerd wordt onder literatuurliefhebbers, maar zelden in de praatprogramma’s of quizzen opduikt die onze televisiezenders sieren. Zijn teksten tikt hij – net als zijn grote voorbeeld Willem Frederik Hermans – op een typemachine.

Ondanks voorgaande adelbrieven houden we graag nog een warm pleidooi voor De bewaker (2009). Het geldt als zijn grote doorbraak. Het boek werd in tientallen talen vertaald en werd bekroond met de EU-literatuurprijs.

De bewaker is een van de weinige geslaagde dystopische romans in het Nederlandse taalgebied. Het verhaal speelt zich grotendeels af in een kelder van een luxeappartementsblok, waar twee bewakers de wacht houden. Het enige contact met de buitenwereld is de koerier die het tweetal om de zoveel tijd bevoorraadt. De bewoners van appartementen zijn de superrijken der Aarde, die zich zomin mogelijk met het gepeupel buiten hun appartementsblok bezighouden. Buiten het appartementsblok sluimert een ongedefinieerde, immer naderende dreiging.

Naarmate hun isolement toeneemt, verliezen de bewakers elk contact met de realiteit. Hun ambitie ontaardt in meedogenloosheid, hun camaraderie in partizaanschap, hun waakzaamheid in paranoia. De bewaker is een ode aan het voetvolk, aan de kleine man die verward om zich heen kijkt en er niet in slaagt de wereld rondom zich te bevatten. Ondanks de volslagen vervreemding ligt de wereld van De bewaker niet zo ver van de onze. Misschien is dat wel Terrins voornaamste adelbrief.

Uit het VRT-archief:

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Partner Content