Auteurs Stefan Hertmans en Jeroen Olyslaegers mengen zich in de dicussie over de voordracht van Mia Doornaert als voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren (VFL).
Beide auteurs tonen zich erg scherp. Zo vindt Stefan Hertmans dat Doornaert ‘ongeschikt’ is voor de job als ze Bleri Llhesi ‘een marginaal mannetje noemt’. En Jeroen Olyslaegers verwijt Doornaert om dezelfde reden een ‘gebrek aan bestuurlijk niveau’.
De voordracht van Mia Doornaert als voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren blijft de gemoederen beroeren. Eerder kwam het tot een forse aanvaring tussen Doornaert en auteur en filosoof Bleri Llhesi. Die laatste beschuldigde Doornaert van ‘racistische en islamofobe opinies’ en kondigde aan dat hij uit het VFL zou stappen. ‘Laster’, zo reageerde Doornaert meteen.
In een interview in Knack ging de barones nog een stap verder. ‘Ik wil niet te veel aandacht besteden aan een marginaal mannetje als Lleshi’, zo liet ze optekenen.
Een uitspraak die bij een aantal auteurs blijkbaar in het verkeerde keelgat is geschoten. Zo kroop de meermaals bekroonde Stefan Hertmans, onder meer bekend van ‘Oorlog en Terpentijn’ en ‘De bekeerlinge’, in zijn pen. ‘Als het klopt dat Mia Doornaert over Bleri Lleshi, een auteur die een toonbeeld is van integratie en engagement, heeft gezegd dat hij ‘een marginaal mannetje’ is, dan maakt die uitspraak haar ongeschikt voor de job. Het toont aan dat er met haar kandidatuur een probleem rijst van professionele, objectieve aard.’
En ook volgens Jeroen Olyslaegers, auteur van het bekroonde ‘WIL’, is Doornaert met haar uitspraak over de schreef gegaan. ‘Nu al wordt duidelijk dat de politisering van de raad van bestuur geen goed idee is. Het is namelijk niet de bedoeling dat het een marginale kroeg wordt waar er ook door de herbergierster gescholden wordt en waar politieke partijen hun gram kunnen halen op wie ook’, zo schrijft Olyslaegers in een Facebookpost.
‘Politisering leidt hier naar gebrek aan efficiëntie en in het geval van mevrouw Doornaert die als mogelijk voorzitter van die raad van bestuur als ‘onafhankelijke’ door N-VA naar voren wordt geschoven, is het gebrek aan bestuurlijk niveau nu al duidelijk en ze is verdorie nog niet verkozen. Het is een terugkeer naar ouderwetse politieke cultuur, dus een stap achteruit en een godverdomse blamage voor iedereen die goed cultuurbestuur waardeert’, besluit Olyslaegers.
