De zomervakantie lonkt en naar jaarlijkse traditie zitten veel ouders met de handen in het haar: hoe krijg je negen weken zonder school overbrugd? De oplossing is eenvoudig: doe het gewoon zelf.
Hier staat al enkele maanden een rood kruis in de agenda, op een dag in mei. Dan opent het online inschrijvingssysteem voor sportkampen van de gemeente. Die dag om 18.00 uur precies zitten honderden ouders trillend voor hun computerscherm, in de hoop een van de felbegeerde plaatsjes te veroveren. En ze zijn heus niet de enigen. In januari haalde Kazou, de jeugddienst van de Christelijke Mutualiteit, de nationale pers met de ‘opening’ van de inschrijvingen voor zijn zomerkampen. In één weekend zat 75 procent vol; volgens reacties op sociale media was een plaatsje bemachtigen ‘moeilijker dan tickets scoren voor Tomorrowland’.
Het begon heel simpel, herinnert Snick zich. ‘Op een evenement van de school zaten we aan een tafeltje om ons voor te stellen. We konden vrij snel geïnteresseerde ouders “ronselen” en ook de school was meteen enthousiast. Dat leek ons de ideale locatie: zowel ouders als kinderen voelen zich er thuis en je vindt er alles wat je nodig hebt. Tijdens de opvangweken kunnen we de refter, turnzaal, speelplaats en toiletten gebruiken. Bovendien worden we ondersteund door de stad Kortrijk. Die biedt een gratis verzekering, zodat we beschermd zijn bij een ongeval of brand.’
Elk jaar bieden zich nieuwe ouders aan, maar intussen zijn er ook al heel wat gezinnen weer uitgestroomd. ‘We vullen nu vijf vakantieweken. Elke dag mogen maximaal achttien kinderen komen, daarvoor zijn drie begeleiders nodig. Het systeem is eenvoudig: wie één dag – of twee halve dagen – per week zelf opvang biedt, mag zijn kinderen de rest van de week laten komen. En als we soms toch eens een ouder tekortkomen, dan kan een grootouder of een oppas van de Gezinsbond inspringen. Door de inspanning die je zelf levert, is het financieel voordelig. We betalen enkel huurgeld aan de school: 1,50 euro per dag per kind.’
Sporten en knutselen
De komende weken en maanden zijn extra druk voor Snick en de andere ouders van vakantieopvang Pius X. ‘Onze promotiecampagne om nieuwe ouders aan te trekken loopt volop. Daarnaast zijn er vergaderingen en hebben we een Facebook- en WhatsAppgroep voor concrete afspraken. Er zijn een paar duidelijke regels, maar voor de rest hebben de ouders veel vrijheid. Zo is het de bedoeling dat de kinderen zelf boterhammen, een stuk groente en een stuk fruit meebrengen. En er zijn ook altijd activiteiten, al verschillen die sterk van ouder tot ouder. Sommige ouders – vaak ex-leiders bij de jeugdbeweging of leerkrachten – hebben een hele dagplanning, met sport- en knutselactiviteiten, terwijl anderen de kinderen meer vrij laten spelen. Dat is allemaal prima, die afwisseling is net leuk. Als ouder is het ook fijn om je kinderen te zien spelen met vriendjes en andere ouders te leren kennen.’
Ouders die zelf met zo’n opvanginitiatief willen beginnen, kunnen aankloppen bij Cokido (www.cokido.org). ‘Met ons platform willen we ouders, buurtbewoners en collega’s helpen om bij toerbeurt buitenschoolse kinderopvang op te zetten’, legt coördinator Eefje Cottenier uit. ‘We leveren tools en ideeën, een verzekering op maat, een EHBO-workshop enzovoort. Daarvoor betalen gezinnen een lidmaatschap van 30 euro per jaar. We werken nu ook een app uit om het allemaal nog praktischer te maken.’
Vijf jaar geleden werd het eerste experiment in Kortrijk uit de grond gestampt, intussen zijn een zestigtal groepen actief in heel Vlaanderen. ‘En we begeleiden ook proefprojecten in zeven Europese steden én in Nieuw-Zeeland. Het idee is heel populair, al hebben we natuurlijk niet het warm water uitgevonden: vroeger woonden mensen rond de kerktoren en werden hele groepen kinderen opgevangen bij grootouders of de buren. Wij gebruiken dat oude principe om het hectische leven van moderne ouders wat draaglijker te maken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
