‘Zijn we echt zo bang voor moslims dat we niet eens hun voedsel durven te eten?’

Veel mensen houden zich zover mogelijk van halal producten en hebben het er zelfs moeilijk mee om die etenswaren in de winkelrekken te zien liggen. ‘Nochtans is er nog geen enkele niet-moslim gestorven door aan Allah gewijd voedsel te eten’, schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman.

‘Hebt u ook schapenvlees dat niet halal is?’ vraagt ze. De Turkse slager staart de vrouw voor me verbouwereerd aan, kijkt naar mij en dan weer naar haar. ‘Nee, mevrouw, alles wat ik verkoop is halal’, zegt hij. De vrouw bedankt hem afgemeten en stapt naar buiten. Schaapachtig kijkt de slager me aan en haalt dan zijn schouders op. ‘De laatste tijd komen hier geregeld mensen binnen die blijkbaar denken dat halal vlees besmet is’, zegt hij terwijl hij mijn lamskoteletjes inpakt. ‘Ze komen naar mijn slagerij omdat ze hebben gehoord dat het vlees hier beter en goedkoper is dan in de supermarkt, maar druipen weer af als ze horen dat ik alleen vlees verkoop dat aan de regels van mijn geloof voldoet.’

Hetzelfde zag ik afgelopen zomer op reis. In ons hotel was het weelderige ontbijtbuffet keurig opgedeeld in haram en halal, en geen enkele niet-moslim die zich aan het halal beleg waagde. Hoe lekker het er ook uitzag. Een Britse moslim vertelde me dat zelfs in een land als Marokko het hoteleten lang niet altijd halal is omdat westerse toeristen daar niet aan willen. Alsof een lamsbout anders smaakt als het dier volgens de islamitische voorschriften is geslacht.

Vorig jaar nog werd de Facebook-groep Boycott Halal New Zealand opgericht. Moord en brand werd er geschreeuwd omdat vlees uit Nieuw-Zeeland op de Europese markt werd verkocht zonder halallabel. Zo zouden nietsvermoedende westerlingen vlees binnen kunnen krijgen dat aan Allah is gewijd. Stel je voor. Een belediging voor alle christenen ter wereld, werd dat genoemd. Tot nu toe is er nochtans geen enkele christene – noch een andere al dan niet gelovige – door ziektes of banbliksems getroffen na het binnenwerken van een paar happen halal vlees.

Vandaag is 6 procent van de Belgische bevolking moslim en de vluchtelingenstroom die deze dagen onze contreien aandoet zal dat percentage nog opdrijven. Dat heeft onvermijdelijk ook economische gevolgen. Zo denken ze bij de VRT aan een soap waarin mensen van de meest uiteenlopende origines worden opgevoerd en hebben meer en meer supermarkten een – zij het nog bescheiden – rek met halal producten. Sommige niets-moslims blijken het daar moeilijk mee te hebben omdat ze die etenwaren als voedsel ‘voor hen’ beschouwen. Ook eten is niet vrij van wij-zijdenken. Had de Turkse slager dan gelijk? Denken mensen echt dat ze met het een of andere moslimvirus worden besmet als ze halal eten? Zijn we zo bang geworden voor ons islamitische buren dat we zelfs hun eten niet durven aan te raken? Blijkbaar wel.

Dat slaat nochtans nergens op. Net zoals je suikervrije producten kunt eten als geen diabetespatiënt bent en je ook als je geen overgewicht hebt in alle veiligheid light-chips of -mayonaise kunt kopen, ga je als niet-moslim niet dood van halal eten. Tenzij het je door een IS-strijder wordt voorgeschoteld misschien.