Kevin Van der Auwera

“Zet ze op de trein voor een ‘douchke’ in de kampen”, wie zegt nu zoiets?

Kevin Van der Auwera Online coördinator Trends

Hoe geniaal zou het zijn. In ’40-’45 ze de trein opzetten om een ‘douchke’ te pakken… nu om zogezegd asiel en centen te geven. De kampen zijn der miss terug op volle toeren aan ’t draaien.’ Breed lachende smiley.

Wat u hierboven leest is, of beter: was een van van de Facebookcommentaren onder een artikel op onze website Knack.be. Voor de volledigheid: een artikel over de sluiting van het internationaal treinstation Keleti in Boedapest, een maatregel van de Hongaarse autoriteiten om de vluchtelingen het reizen naar Oostenrijk en Duitsland te beletten.

Nu weten we allemaal dat sociale media als Facebook en Twitter – zacht uitgedrukt – niet de meest aangewezen plaatsen zijn om genuanceerde meningen te lezen, maar bij zo’n commentaar gaat er een rilling over je rug. Is het een misplaatste grap, of zijn er in ‘ons’ Vlaanderen echt mensen die dat willen? Die vinden dat het gepast is om zoiets onder hun eigen naam te vereeuwigen op het internet?

Toegegeven, het is ook máár een Facebookbericht. En de reactie in kwestie is ondertussen al verwijderd. En dat soort berichten zijn veeleer uitzondering dan regel. Maar het toont aan op welke manier sommigen vinden dat ze het debat moeten voeren.

De meeste internetgebruikers slagen er voor alle duidelijkheid nog steeds in om op een fatsoenlijke manier van mening te verschillen. Maar dat betekent niet dat we de ogen moeten sluiten voor de uitzonderingen, zoals een openlijke oproep tot massamoord.

Enigszins geruststellend: het commentaar van hierboven werd door geen enkele andere lezer ‘geliket’. Maar de auteur werd ook niet terechtgewezen. Een Duitse tv-journaliste hekelde het onlangs nog live op tv tegenover haar kijkers: het is schokkend hoe sociaal aanvaard dergelijke racistische commentaren op het internet geworden zijn.

Dit is geen opiniestuk over hoe wij moeten omgaan met de zogenaamde vluchtelingencrisis in ons land en de rest van Europa. Het debat daarover is deze week in alle hevigheid losgebarsten. Is het acceptabel om asielzoekers ‘klusjes’ te laten doen? Moet de limiet van 250 asielaanvragen per dag opgetrokken worden? Kan een te genereuze opvang een aanzuigeffect hebben? Het zijn geen eenvoudige vragen, en een eenduidig antwoord ligt niet voor de hand.

Wat wel vaststaat, is dat we moeten opkomen tegen dergelijk onverhuld racisme. Dat niet alle asielzoekers die kamperen voor de Dienst Vreemdelingenzaken in de Brusselse Noordwijk oorlogsvluchtelingen zijn, zal wel kloppen. Maar een groot deel zijn mensen in nood, en zij verdienen minstens onze empathie.

Wie de gruweldaden van IS achter zich heeft gelaten en er een levensgevaarlijke tocht van duizenden kilometers heeft opzitten, komt niet naar hier om ‘van onze sociale zekerheid te profiteren’. Zij verdienen zulke misselijkmakende verwensingen niet.

In dat opzicht is het ook boeiend wat de makers van het VIER-programma Karen & De Coster gisteren lieten zien: de mensen achter de grofste Facebookcommentaren eens voor de camera confronteren met hun haatboodschappen.

Men zegt wel eens dat je idioten moet beantwoorden met de stilte. Maar als we dat altijd en overal doen, dan horen we op den duur alleen nog maar idioten.

Partner Content