‘Zelfs in coronatijden blijft de particratie onverminderd haar lelijke kop opsteken’

‘Terwijl de gewone man en vrouw er het beste van probeert te maken in lockdown, blijven een aantal politici hun spelletjes spelen’, schrijft Tom Garcia van Vlinks.

De coronacrisis gooit ons dagelijkse leven danig overhoop. Niets is nog zoals het was en alle routines moeten herbekeken worden. Eén bevolkingsgroep blijft echter onverstoord verder doen zoals ze altijd bezig waren: de politici. Terwijl de gewone man en vrouw in de straat, of eerder in het huis dezer dagen, er het beste van probeert te maken en creatief op zoek gaat naar manieren om de lockdown draaglijk te maken zonder het virus verder te verspreiden, blijven (een aantal) politici hun spelletjes spelen en zoveel mogelijk profijt halen uit de situatie. The show must go on…

Overal te lande worden solidariteitsacties opgezet door gewone burgers en bedrijven, van thuisleveringen van essentiële goederen over het uitwisselen van tips tegen verveling tot het organiseren van feestjes via digitale kanalen. De hamsterwoede bleek al bij al maar van relatief korte duur en nu wacht iedereen geduldig aan de ingang op een winkelkar afstand van elkaar.

Medisch, verplegend en zorgend personeel zwoegen dag en nacht om de slachtoffers van het virus op te vangen. Bedrijven zoeken naar manieren om het werk georganiseerd te krijgen en te vermijden dat alle activiteit stilvalt. Truckers en bestellers brengen onophoudelijk goederen af en aan zodat de winkels hun voorraden op peil kunnen houden. Hun personeel klopt extra uren om de rekken gevuld te houden. Zelfs de persmensen spreken af om zo veel mogelijk de richtlijnen te respecteren, tot het inpakken van de micro’s met plastic (ook al blijkt dat het virus net op plastic nog het langst overleeft, maar soit).

Eén sector blijkt nauwelijks hinder te ondervinden van de ontwrichtende coronacrisis: de politiek. Naast het al maandenlange gezwendel en geharrewar rond de vorming van een federale regering, blijft de particratie ook in corona-tijden onverminderd haar lelijke kop opsteken, met zopas nog een liberale mini-staatsgreep als bedenkelijk hoogtepunt. Dat tien van de 12 ministerposten worden bekleed door politici met een neoliberaal gedachtengoed is blijkbaar geen bezwaar voor een deel van links. Zolang N-VA er niet bij is, ziet men veel door de vingers. Een volwaardige regering met volheid van bevoegdheden wordt dan plots een overbodige luxe. Waar is de tijd dat premier Martens door Louis Tobback werd vergeleken met Caligula toen die de volmachten door het parlement ramde? Ach, N-VA als het alfa en omega van de politiek, is het ooit anders geweest?

Daarnaast lopen ministers en parlementairen elkaar voor de voeten om voor de camera uit te leggen wat zij al dan niet persoonlijk allemaal van plan zijn om de crisis te bedwingen. In het parlement vliegen de verwijten en adviezen nog even duchtig in het rond. De incompetentie van de ‘ander’ wordt met nog even veel theatrale verontwaardiging aangeklaagd en pluimen worden nog even gretig op de eigen hoed gestoken.

De mindere goden proberen hun gram te halen via de sociale media door nog even veel uit de context gerukte filmpjes en foto’s te delen met een pittig lijntje commentaar ‘dabei’. Of door met veel bravoure nieuwe ideetjes te lanceren. Of door totaal ongepaste selfies rond te sturen. Of door met even veel theatrale verontwaardiging de verontwaardiging van hun oversten te papagaaien.

Wat blijkbaar niet wordt ingezien, is dat op een paar hardcore fans na niemand daar op dit moment een boodschap aan heeft. Dat het enige wat nu van tel is, is dat de uitbraak van dit virus gestopt wordt met zo weinig mogelijk slachtoffers. Dat alle aandacht gaat naar het faciliteren van het werk van medisch en verzorgend personeel. Dat ervoor gezorgd wordt dat zij alle middelen ter beschikking blijven hebben om drama’s te voorkomen. Dat moet de eerste prioriteit zijn, van kortbij gevolgd door het opvangen van de economische impact van deze crisis.

De lockdown en de onzekerheid over wat nog komen zal maakt dat onze zenuwen al flink gespannen staan. Politiek gekonkel waarbij zelfs Machiavelli zich voor zou schamen en schaamteloos narcistische selfies zijn nu het laatste waar we nood aan hebben.

Tom Garcia is kernlid van Vlinks.