CD&V-voorzitter Wouter Beke pleit voor meer begrip voor de positie waarin de Franstalige liberalen zich bevinden.
In 2014 vormde de entente tussen de MR en de CD&V de ruggengraat van de regering-Michel. Vijf jaar later is de context voor de Franstalige liberalen een stuk ingewikkelder. In het Waals Parlement is de regering van MR en CDH haar parlementaire meerderheid kwijt en scoort de partij slecht in de peilingen.
Tijdens een verkiezingsmeeting in Louvain-la-Neuve waarschuwde MR-partijvoorzitter en premier Charles Michel afgelopen weekend voor een ‘nationaal-socialistische cocktail’. ‘Een lapsus’, zo benadrukte een woordvoerder van de partij snel, en geenszins een verwijzing naar het nazisme. ‘U zult wel begrijpen dat ik die uitdrukking niet in de mond neem’, antwoordt Wouter Beke wanneer we hem om een reactie vragen. ‘Ik heb wel begrip voor Michels analyse. Zowel de PS als de N-VA zit in een polariserende campagne, ze doen er alles aan om deze regering onderuit te halen. Net als in 2014 zijn ze elkaars beste vijanden.’
Staat de verstandhouding tussen de MR en de CD&V onder druk?
Wouter Beke: Onze relatie is de voorbije vijf jaar alleen maar sterker geworden. Charles Michel en ik hebben nog altijd een gelijklopende sociaaleconomische analyse. De MR heeft ons de voorbije vijf jaar niet ontgoocheld.
De beslissing van de N-VA om de regering te laten vallen heeft de MR gekwetst.
MR zit wel niet te wachten op jullie voorstel om over een nieuwe staatshervorming na te denken.
Beke: In se liggen onze analyses niet ver uit elkaar. Ook wij willen de komende vijf jaar werk maken van sociaaleconomische hervormingen. Dat betekent dat we het communautaire niet tot inzet van de verkiezingen maken. Daarin vinden we elkaar.
Is de MR bereid om mee te denken over een nieuwe communautaire hervorming?
Beke: Dat moet u aan hen vragen. De MR en de CD&V zijn geen identieke partijen.
De MR zit tegenwoordig in een veel moeilijker positie van vijf jaar geleden.
Beke: De MR en Charles Michel hebben natuurlijk hun nek uitgestoken. Vanuit Vlaanderen wordt vaak te weinig rekening gehouden met de moeilijke positie waarin de MR zich bevindt. Ik snap niet waarom de Open VLD en de N-VA zo afwijzend hebben gereageerd op het loonakkoord. Het was op zich al een huzarenstuk dat werkgevers en werknemers tot een akkoord kwamen. Als je weet dat de druk van de socialistische vakbond vooral in Wallonië bijzonder groot is, leek het mij verstandiger om dat akkoord te steunen en de druk bij de socialistische vakbond te leggen. Nu hebben de N-VA en de Open VLD alle druk bij de MR gelegd. Ik vind dat onbegrijpelijk.
Is er iets gebroken tussen de MR en de N-VA?
Beke: De beslissing van de N-VA om de regering te laten vallen heeft de MR gekwetst. Ik kan me voorstellen dat de MR zich weinig gerespecteerd voelt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
