Eddy Eerdekens

Willekeur van GAS-boetes zit ingebakken in de wet

Eddy Eerdekens Hoofdredacteur TV Limburg

De rondzendbrief van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet bevestigt (wellicht ongewild) dat de wet op de GAS-boetes intrinsiek willekeur en misbruik door de gemeenten mogelijk maakt.

‘Er moet ook worden onderstreept dat deze wet niet de deur openzet naar willekeur,’ zo schrijft minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) in een omzendbrief naar de burgemeesters over de wet op de vestrenging van de GAS-boetes. Knack.be kon de brief inkijken.

Milquet legt aan de gemeenten uit hoe ze de wet moeten interpreteren en vooral hoe ze die niet moeten interpreteren. ‘Geen willekeur’, zegt Milquet, die ook al bij de aankondiging van de omzendbrief had duidelijk gemaakt dat dit één van de grootste bekommernissen van de regering is. Ook premier Elio Di Rupo had in een interview met Knack zijn bezorgdheid geuit over het feit dat sommige gemeenten de wet op de GAS-boetes misbruiken.

Wat volgt is zowat de ultieme definitie van willekeur:

‘Dat het begrip overlast niet als zodanig is omschreven in de wet, komt omdat er een zeer duidelijke keuze, op vraag van de vereniging van steden en gemeenten (sic) voor de gemeentelijke autonomie is gemaakt opdat de gemeenten die de gemeentelijke sancties toepassen beslissen in een democratisch debat binnen de gemeenteraad, wat zij onder ‘overlast’ verstaan. Het komt de federale overheid niet toe voor elke gemeente te bepalen wat overlast is omdat wat in de ene gemeente als hinder wordt beschouwd, dat in een andere gemeente misschien niet is.’

Milquet zegt nog dat ‘deze autonomie de gemeenten geen blancovolmacht (sic) geeft waarmee zij zonder beperking, zonder blijk te geven van gezond verstand en zonder respect van het proportionaliteitsprincipe in hun gemeentereglement kunnen bepalen dat sommige gedragingen die het harmonieuze leven van onze medeburgers niet verstoren, overlast zijn (bijvoorbeeld een kind dat muziek maakt).’

Wat ontbreekt in de rondzendbrief (omdat het ook in de wet ontbreekt) is wie dat gaat controleren en wie dat gaat tegenhouden wanneer het compleet mis gaat. Wanneer de gemeenten dus wel zonder blijk te geven van gezond verstand en zonder respect van het proportionaliteitsprincipe gedragingen als overlast opnemen in hun reglementen. Lees ook: Top 100 van de absurdste GAS-boetes. Wie controleert de controleur?

Milquet vraagt de gemeenten zich te hoeden voor willekeur en zich te onthouden van misbruik. De rondzendbrief bevestigt daarmee dat de wet het mogelijk maakt voor elke gemeente, elke burgemeester, elke GAS-vaststeller en elke GAS-sanctionerend ambtenaar om eigenzinnig en naar eigen goeddunken compleet onnozele en belachelijke vormen van overlast te definiëren met de meest absurde sancties tot gevolg. Daar komt de wetgevende macht niet aan te pas. Daaraan is geen enkele bijsturing van buitenaf mogelijk.

Als de burgemeester beslist dat inwoners van de gemeente voortaan geen was mogen ophangen wanneer duivenmelkers met hun duiven spelen (zoals in Hamme en Waasmunster), dan is er geen enkele instantie die dat tegenhoudt. Wanneer een gemeente (zoals Oostende) GAS-boetes uitdeelt aan inwoners die zwerfvuil oprapen en dat in een vuilnisbak werpen, dan is ze daar volledig vrij in. Als een GAS-ambtenaar (zoals in Antwerpen) een verstandelijk gehandicapte een GAS-boete van 50 euro geeft voor het bespelen van een dwarsfluit op straat, dan kan hij dat verdedigen met een GAS-reglement waar zeker een bepaling in staat die deze vorm van ‘overlast’ strafbaar maakt.

Wat de willekeur helemaal compleet maakt, is dat GAS-boetes als gevolg van belachelijke uitwassen, bijna zonder uitzondering ingetrokken worden wanneer de media er melding van maken, al dan niet door de GAS-ambtenaar zelf. Dat was ook zo in Oostende en Antwerpen. Bestaat er een betere illustratie van misbruik van de GAS-wet zoals premier Elio Di Rupo dat aanklaagde?

En dan nog dit: de willekeur van de GAS-boetes kan niet aan Joëlle Milquet (overigens zelf een koele minnares van GAS-boetes) worden aangewreven. Zij probeert als minister van Binnenlandse Zaken met een rondzendbrief de meubelen te redden van een slechte en zeer bekritiseerde wet die door het parlement met een massale meerderheid, over de partijgrenzen heen, samen met N-VA is goedgekeurd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content