‘Wie had gehoopt dat langere kerstvakantie voor rust en duidelijkheid zou zorgen, kwam bedrogen uit’

‘Terwijl iedereen naar elkaar kijkt en de wrevel tussen actoren op het terrein alsmaar toeneemt, blijft de minister buiten schot’, schrijft een groep leden van Jong CD&V. Ze roepen minister van Onderwijs Ben Weyts op om de scholen meer en beter bij te staan in de vijfde coronagolf.

Afgelopen maandag gingen de scholen weer open. De verlengde kerstvakantie werd er eentje met kopzorgen. Drie weken tijd om het beleid rond luchtkwaliteit, testen, quarantaines en thuisonderwijs op punt te zetten. Om beloftes in te lossen en scholen te ontlasten. Maar we kregen stilte in de plaats.

Laat ons wel wezen, ook na twee jaar corona kan niemand de grillen van het virus voorspellen. Het is daarnaast ook vaak wachten op beslissingen van het Overlegcomité, voor de impact op het onderwijs ingeschat kan worden. Daardoor weten directies en leerkrachten pas op het laatste moment waar ze aan toe zijn en moeten ze nieuwe maatregelen telkens alleen invoeren. Lokale besturen doen wat ze kunnen, maar ook zij botsen op een tekort aan informatie. Die situatie is niet nieuw, al twee jaar lang puzzelen directies en wroeten leerkrachten. Terecht zeggen zij, steeds vaker en steeds luider: “help, wij kunnen niet meer”.

Wie had gehoopt dat langere kerstvakantie voor rust en duidelijkheid zou zorgen, kwam bedrogen uit.

Maar wie had gehoopt dat de verlengde kerstvakantie voor rust en duidelijkheid zou zorgen, die komt nu bedrogen uit. Terwijl scholen nog puzzelden om CO2-meters aan te kopen en afwezigheden van personeel en leerlingen op te vangen, leek ook de bevoegde minister te genieten van een rustmoment. Terwijl ouders, leerkrachten, lokale besturen en de kinderopvang naar elkaar keken met de vraag hoe die extra week er dan uit moest zien en wie het allemaal mocht regelen, bleef het stil in Brussel. Ook op de vraag of er zelftesten zouden worden aangekocht en wie dat moest betalen, kwam geen antwoord.

Of toch niet helemaal, want minister Weyts vond wel de tijd om ballonnetjes op te laten over zindelijkheid bij kleuters (meteen teruggefloten door wetenschappers), om nieuw beleid aan te kondigen over Nederlandse lessen in de Vlaamse rand (nog meer nieuw beleid, kan er nog wel bij) en om onderzoek te financieren naar een kattenziekte (belangrijk, maar moet dat nu?).

Het was nochtans hét moment voor de minister om leiderschap te tonen, alle neuzen in dezelfde richting te krijgen en daadkrachtig op te treden. Maar neen, stilte als structureel beleid. Terwijl iedereen naar elkaar kijkt en de wrevel tussen actoren op het terrein alsmaar toeneemt, blijft de minister buiten schot.

Wat we nodig hebben, dat is een vooruitziende minister van onderwijs. Want die missen we vandaag. Iemand die het voortouw neemt en samen met leerkrachten en directies er alles aan doet om de scholen open te houden. Die daadkracht toont, helder communiceert en verantwoordelijkheid neemt. Iemand die hoofdzaken en bijzaken kan onderscheiden en in tijden van crisis focust op wat er echt toe doet. Die oplossingen aanreikt en die structureel en op lange termijn nadenkt. Die inzet op het bevorderen van de onderwijskwaliteit, het wegwerken van leerachterstand en het opvangen van het lerarentekort.

Minister Weyts, u bent minister van onderwijs. Wij rekenen op u. En met ons de vele leerkrachten, directies, leerlingen en ouders in Vlaanderen.

Ondertekend door: Kevin Maas, Sander Lommelen, Robin De Cubber, Sarah De Keyser, Ruben Geleyns, Basile Moyaerts, Herman Quintelier, Koen Vandecruys, Axel Geerts, Charlene Andries, Matthias Pauwels, Dennis Rombauts, Pieter Dobbelaere, Mieke Fransen, Sander Vanmaercke, Britney Kennis, Lucas Hock, Brent Roobaert, Axel Vermeulen, Thijs Smeyers, Tom Henderix, Jonah Penninck, Sebastian Vyaene en Kenny Haegeman.