‘Weinstein opgenomen voor seksverslaving? Komaan, dát heeft niets met seks te maken’

Kristof Calvo is politicus, Goedele Liekens seksuologe. Ze kennen elkaar niet persoonlijk. Of ze samen willen terugblikken op het voorbije jaar, luidt onze vraag. Ja, zeggen beiden, zonder aarzelen. ‘Ik doe zoiets alleen met atypische mensen’, zegt Liekens vooraf. ‘Ik doe dit graag, als ik maar geen bedgeheimen moet delen’, aldus Calvo.

We spreken af in Dilbeek, waar Liekens woont. Calvo arriveert met de trein. ‘Een groene rijdt niet met de auto, zeker?’ flapt zij eruit. Neen, dus. ‘Ik heb niets met gemotoriseerde voertuigen. Ik heb één keer op een jetski gezeten, en ik was bijna dood.’ De toon is gezet. We serveren groentesoep en brood. Liekens opnieuw: ‘Jij eet ook geen vlees, zeker?’ Hij moet lachen. ‘Toch wel. Het niet-hebben van een rijbewijs is mijn belangrijkste bijdrage aan het milieu.’ Waarop zij: ‘Mijn vooroordelen zijn op.’

Hebt u vooroordelen, meneer Calvo?

Calvo: Goedele lijkt me iemand met een missie, weliswaar in een andere wereld dan de mijne. (tegen Goedele) Ik heb jou één keer gekruist. Dat was een traumatische ervaring voor mij. (snel) Maar dat had niets met jou te maken. Het was op Rode Neuzen Dag vorig jaar. Wij, de politici, moesten zingen. Ik ben verlegen als ik iets moet doen wat ik niet kan.

Liekens: Ik vond je megaschattig. Wellicht omdat je verlegen was. (lacht)

Calvo: Verschrikkelijk was het. Klopt het dat jij eens bijna de politiek was ingestapt?

Liekens: Ik dank God elke dag dat ik dat niet gedaan heb. Ik ben inderdaad iemand met een missie, ik voel me een wereldverbeteraar. Al maakt dat je leven niet altijd makkelijk. Ik zou gefrustreerd raken in de politiek. Dat gaat zo traag vooruit. En altijd dat schaakspel. Als iets van een andere partij komt, moet je tegen zijn.

Calvo: Er zit zeker een dosis gezonde en soms ongezonde strategie in onze stiel. Maar ik voel ook warmte in de politiek, echt waar. Wie hard werkt en nuttige dingen voorstelt, krijgt heus wel iets in beweging, ook samen met andere partijen.

Liekens: Dat doet mij plezier om te horen. En wees gerust, ik zag in jou geen zure pitbull.

Calvo: Oef. (lacht)

Mevrouw Liekens, u bracht dit jaar het Vaginaboek 2.0 uit. U wil de vagina en seks in het algemeen uit de taboesfeer halen. Van schroom over seks naar #MeToo: is dat een grote stap?

Liekens: Neen. Er is een duidelijke link tussen de mate van seksuele opvoeding en het risico op grensoverschrijdend gedrag. Zowel aan de kant van de dader als het slachtoffer. Seksuele opvoeding gaat over empowerment, sterker worden, en relaties tussen mensen. Wat kan en wat kan niet?

Calvo: Ik link #MeToo vooral aan misbruik van macht.

Liekens: Dat klopt. Harvey Weinstein wordt opgenomen in een kliniek voor seksverslaving. (feller) Komaan, dát heeft niets met seks te maken. Dat is machtsmisbruik.

Calvo: Die hashtag is wel een uiting van een samenleving die in positieve zin evolueert. Het wordt niet gepikt. Dat is het goede eraan.

Liekens: Maar na de woorden moeten ook de daden volgen. Vrouwen moeten durven neen te zeggen. Omstaanders moeten durven in te grijpen. Vergelijk dat met een vriend die te veel gedronken heeft. Dan zeg je toch ook: ‘Kom, je rijdt beter niet meer met je auto.’ Het excuus ‘wir haben es nicht gewusst’ telt niet meer. Ik pleit voor het gebruik van het vlaggensysteem, dat trouwens in ons land uitgevonden is. Kleuren geven aan welk gedrag oké is en welk gedrag niet. Trek hiermee naar alle scholen. Durven neen zeggen kan je aanleren. Zie Nederland. Wij, Vlamingen, zijn helaas conflictvermijdend. (feller) En aan al wie denkt dat een compliment niet meer mag: flauwekul. Natuurlijk mag dat nog, natuurlijk mag je nog verliefd worden, zelfs op een ondergeschikte. Seksuele intimidatie is iets anders dan iemand versieren. Sorry dat ik zo doordram, maar dit is mijn stokpaardje. (lacht) Allee, over naar de politiek.

Zou u lid kunnen zijn van Groen?

Calvo: (snel) Het eerste jaar is gratis. Dat bestaat nog bij ons.

Liekens: (verontwaardigd) Moet je daarvoor betalen? En wat krijg je dan? Een treinkaart?

Calvo: Eeuwige warmte.

Liekens: Neen, ik ben heel eclectisch op dat vlak: ik pik er bij alle partijen de beste punten uit. Maar ik ben wel zuinig op natuurlijke middelen, zoals elektriciteit, water en papier. Ik word bij de VN vaak geconfronteerd met de eindigheid daarvan.

Calvo: Een goede groene ís eclectisch: wij koppelen het beste van de socialisten en de liberalen aan de zorg voor de planeet. Ik vind consequent zijn soms overroepen. Wie lid is van een partij, moet zich niet in alle punten kunnen vinden. Maar nu lijkt het alsof ik jou een partijkaart wil aansmeren, zeker? (lacht)

Liekens: Ik vrees dat ik in een te groot huis woon, te veel vlieg en met een te grote auto rijd.

Calvo: Wie daarover met het vingertje zwaait, depolitiseert de klimaatkwestie. Minister Joke Schauvliege (CD&V) doet dat. Zij vraagt aan Francesca Vanthielen hoeveel zij vliegt. Komaan. De politiek moet het klimaatprobleem oplossen, niet Francesca Vanthielen. De burger doet het trouwens goed. Zie de aandacht voor hernieuwbare energie. De burger is groener dan de politiek.

Paul Cobbaert/De Zondag