Twintiger Elisabeth Lucie gidst u wekelijks door de do’s, de don’ts en de what the fucks van deze verwarrende tijden. Deze week: de oude, rijke, witte man.
Dingen zeggen of doen waarvan je het oké vindt dat iemand ze tegen jou zegt of doet: mag.
Dingen zeggen of doen waarvoor je opgepakt kunt worden: mag niet.
Een vrouw die je tegenkomt zeggen dat ze er goed uitziet, haar een fijne dag wensen en verder wandelen: mag.
Die vrouw een hoer noemen als ze niet met je wil praten en haar tot aan de voordeur volgen en vanuit je auto een nachtkijker op haar slaapkamerraam richten: mag niet.
Een collega die er bruiner uitziet dan vorige week vragen hoe zijn vakantie in Spanje was: mag.
Een collega die er bruiner uitziet dan jouw vrienden van de tennisclub in het Engels vragen waar hij vandaan komt: mag niet.
Het telefoonnummer van een stagiair(e) vragen voor het invullen van zijn/haar arbeidscontract: mag.
Het telefoonnummer van een stagiair(e) vragen om hem/haar foto’s van je aubergine te sturen: mag niet.
Iemand die Mieke heet Mieke noemen: mag.
Iemand die niet Mieke heet mieke noemen: mag niet.
Wijntjes drinken op het personeelsfeest, It’s My Life van Bon Jovi zingen en nadien de taxi naar huis nemen: mag.
Wijntjes, whisky’s en passoa’s drinken op het personeelsfeest, Freak Me van Another Level zingen (en uitbeelden) en nadien zelf naar huis rijden omdat je volgens eigen inschatting zelfs béter rijdt wanneer je drinkt: mag niet.
Aan iemand die homo is vragen of hij een vriend heeft: mag.
Als hij daar ‘ja’ op antwoordt ervan uitgaan dat zijn vriend die ene andere homo is die je kent: mag niet.
Als hij daar ‘nee’ op antwoordt ergens anders gaan zitten omdat je bang bent dat hij je zal bespringen: mag niet. (zo knap ben je helemaal niet, John, en we zien je haarimplantaten)
‘#MeToo!’ roepen wanneer iemand vraagt wie er verse wafeltjes wil: mag. (Je wint er vast geen prijzen mee, maar mag.)
‘#MeToo!’ roepen en knipogen wanneer je ‘per ongeluk’ met de penis voorop aanschurkt tegen de billen van de persoon voor je in de rij aan de koffiemachine: mag niet.
Met andere oude, rijke, witte mannen praten over dingen waar je wellicht veel van weet, zoals de beurs en welke tint marineblauw je het best draagt op welk type meeting: mag.
Met diezelfde mannen praten over hoe er niets meer mag en hoe alles jullie afgepakt wordt, terwijl je goed genoeg weet dat het niet onlogisch is dat na alles te mogen in de voorbije, neem nu ruwweg duizenden jaren, de slinger eindelijk eens de andere kant uitslaat. En in dat gesprek minderheidsgroepen benoemen met een woord waarvan je weet dat zij het zelf niet graag horen, omdat je wilt aantonen dat je allesbehalve bang bent en dat niemand jou ooit zal verplichten iets te doen waar je niet zelf voor kiest, en ook omdat jouw leven er blijkbaar drastisch op achteruitgaat als je die termen niet meer kunt gebruiken, want waarom zou je er in godsnaam anders zo’n big fucking deal van maken, tenzij het natuurlijk een machtsspel is waarover jij geleerd hebt dat verliezen geen optie is, wat het alleen nog triester maakt: mag niet.
Hang dit gerust op in je man cave (*)
(*) Ik weet dat je geen man cave hebt
Leven in 2020: een handleiding
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
