Beeldhouwer Jan De Cock zal binnenkort naar eigen zeggen met een aantal studenten het ministerie van Onderwijs bezetten. Dat zei hij tijdens de persconferentie van zijn nieuwe tentoonstelling, waarmee hij na 42 jaar afscheid neemt van Brussel.
Tijdens de persconferentie voor zijn tentoonstelling From Brussels with Love, Let’s fall apart together, waarmee meester-beeldhouwer Jan De Cock na 42 jaar afscheid neemt van zijn geboortestad Brussel, liet hij zich ontvallen dat hij binnenkort met een aantal studenten het ministerie van Onderwijs zou bezetten. Reden hiervoor is het uitblijven van repliek op het uitgebreide manifest dat De Cock naar Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) stuurde. In dat manifest zet hij zijn ideeën over kunst en onderwijs uiteen in wat een wake-upcall moet zijn voor de crisis waarin het onderwijssysteem zich bevindt: het is niet aangepast aan de voorbijrazende informatisering en is in discrepantie met de noden van onze tijd.
Het is naar eigen zeggen een ‘lang en saai manifest met spelfouten aangevuld met een castigatio erratorum‘ – voor de leek: een lijstje met fouten. Die ironie siert hem.
Samen met de tentoonstelling speelt hij daarmee in op het gebrek aan visie en identiteit van de politici, die hij verwijt niet langer te investeren in talent, visie en innovatie, maar te gaan voor vervlakking, banaliteit en zorg. De expo zelf is opgevat als een chaotisch beeldenverhaal met Brussel in de hoofdrol. Met dát verschil dat in zijn georkestreerde chaos wel degelijk structuur zit, zo poneert hij. Structuur waarmee hij het kunstonderwijs mee vorm wil geven om de vrijheid van denken te vrijwaren in wat hij ‘een mislukte multiculturele samenleving’ noemt. De Cock wil dus niet alleen de beste kunstenaar zijn, maar ook geschiedenis schrijven via zijn bijdrage aan het kunstonderwijs.
Het is ondertussen geweten dat berg- en zeelucht effectief wonderen doet voor wie in ademnood verkeert.
De tentoonstelling loopt in het Brussels Art Institute, zijn onlangs aan een internationale technologiegroep verkocht pand dat hij met eigen middelen uit de grond stampte en waarvan de poort openstond voor studenten van Sint-Lukas. Aan dat project van een kunsteliteschool in Kuregem-Anderlecht is nu een einde gekomen. De kunsthumaniora Sint-Lukas liet weten dat het de samenwerking met De Cock stopzet vanwege meningsverschillen. Subsidies van de kunstenaar en zijn project kwamen twee jaar eerder al op de helling te staan. Zo ontliep hij een klein miljoen euro. Het moet pijn doen voor De Cock die zichzelf de ‘laatst levende Vlaamse primitief’ noemt.
Of de geplande bezetting er komt en al dan niet vruchten zal afwerpen valt af te wachten. Benieuwd of Hilde Crevits haar slaap zal laten voor deze stuiptrekking van de kunstenaar die ooit tot halfgod is uitgeroepen.
Hoe dan ook verhuist De Cock na 42 jaar Brussel met zijn ‘idealistische’ visie naar de West-Vlaamse kust. Daar zal hij, naar eigen zeggen, in een minder verstikkende omgeving zijn ding kunnen doen en zijn nationale kunstschoolproject oprichten. Hij zal er zich ook wijden aan zijn eerste passie, ambachtelijke houten scheepsbouw en traditionele kunst. In het Italiaanse Noord-Piemonte richt hij in een voormalige Olivetti-typemachinefabriek met zicht op de Alpen nieuwe ateliers op onder de noemer Studio Torino. Een wederopstanding zit erin. Het is ondertussen geweten dat berg- en zeelucht effectief wonderen doet voor wie in ademnood verkeert.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
