Vlaamse Sociale Inspectie onderzoekt fraude met verblijfstitels door rijke buitenlanders

De Vlaamse Sociale Inspectie onderzoekt een twintigtal cases van rijke buitenlanders die ervan verdacht worden via ‘fictieve tewerkstelling’ Belgische verblijfsdocumenten te hebben bemachtigd.

De Vlaamse overheid voert sinds eind 2017 een onderzoek naar ‘fictieve tewerkstelling’: rijke buitenlanders vragen een arbeidskaart B aan, krijgen op die manier ook een wettige verblijfstitel, maar zijn naar verluidt niet echt in België aan de slag (vandaar: ‘fictief’). De vermeende opzet van het systeem zou zijn om na vijf jaar wettelijk verblijf de Belgische nationaliteit te kunnen aanvragen.

In een werknota over de problematiek –die Knack kon inkijken– beschrijft de Vlaamse Sociale Inspectie een twintigtal cases van rijke buitenlanders die in België tewerkgesteld zijn of waren, ofwel als werknemer van een Belgisch bedrijf, ofwel via detachering vanuit een buitenlandse firma. Onder hen een Taiwanese directeur van een luchtvaartmaatschappij, een Russische directeur van een grote bank en een Irakese directeur van energiebedrijf. Alle cases zijn gelinkt aan één adres in Antwerpen: de Lange Klarenstraat 22, waar het consultancykantoor The Belgium Office gevestigd is.

De Vlaamse Sociale Inspectie gaat ervan uit dat de échte bedoeling van de arbeidskaarten is om op termijn een verblijfsrecht in België te bekomen. In drie gevallen bemachtigden de buitenlanders zelfs de Belgische nationaliteit.

‘Er werden een twintigtal ondernemingen geïdentificeerd rond The Belgium Office’, bevestigt Koen Van Osselaer van de Vlaamse Sociale Inspectie. ‘Daaruit zijn 12 onderzoeken opgestart. Die resulteerden in 8 adviezen tot intrekking van de bestaande arbeidskaart en 2 adviezen tot weigering van een nieuwe kaart. Bij 5 personen werd er geen hernieuwing van de arbeidskaart meer aangevraagd nadat duidelijk werd dat de overheid een onderzoek voerde naar de activiteiten van de ondernemingen.’

‘Globaal werden tot op heden een dertigtal onderzoeken afgerond naar zulke praktijken en dat resulteerde dit jaar in 18 intrekkingen en 8 weigeringen van arbeidsvergunningen door de dienst Economische Migratie.’

L.V., de Nederlandse oprichter van The Belgium Office, spreekt de conclusies van de Vlaamse Sociale Inspectie tegen. ‘Van fictieve tewerkstelling is hier absoluut geen sprake. Alles is binnen de legale krijtlijnen verlopen, zonder achterpoortjes of wat dan ook. Hoe kan het anders dat de Vlaamse overheid jaar na jaar de arbeidskaarten van de betrokkenen heeft vernieuwd?’ L.V. benadrukt ook dat er nog beroepsprocedures lopen tegen de intrekkingen van arbeidskaarten.

In Cyprus, Malta en Oostenrijk kunnen buitenlanders de nationaliteit verkrijgen door flinke sommen geld in het land te investeren. Ze kopen als het ware een paspoort. Begin augustus waarschuwde de Europese Commissie nog dat op die manier ook criminelen aan Europese paspoorten kunnen geraken.

Tal van websites promoten een systeem waarbij buitenlanders voor bedragen tussen de 300.000 en 500.000 euro Belgische verblijfstitels en paspoorten kunnen verkrijgen. Nochtans bestaat er in België geen programma dat het burgerschap aanbiedt in ruil voor investeringen. Buitenlanders kunnen enkel Belg worden via de naturalisatieprocedure of de nationaliteitsverklaring -waarbij ze na minstens vijf jaar wettelijk verblijf de nationaliteit kunnen aanvragen.