Vlaams Belang en AfD: het geheime wapen van Europees radicaalrechts

Reclamemaker Alexander Segert was het brein achter campagnes voor radicaalrechtse partijen in Zwitserland en Vlaanderen. Vandaag levert Segert ook diensten aan de Alternative für Deutschland (AfD) én de Europese fractie ENV, zij het in alle discretie. Omdat er iets te verbergen valt?

De vraag werd onlangs opgeworpen in de Duitse krant Frankfurter Allgemeine. Wie zit er achter Extrablatt, een gratis krantje dat in de aanloop naar de verkiezingen in Noord-Rijnland-Westfalen op 14 mei bij haast drie miljoen gezinnen wordt bezorgd? Afgaande op de inhoud – tegen Merkel en tegen migratie – zou je denken aan de rechtsradicale partij Alternative für Deutschland (AfD), maar die heeft er, zo klinkt het toch officieel, helemaal niks mee te maken. Volgens een persbericht wordt de campagne gefinancierd door de Verein zur Erhaltung der Rechtstaatlichkeit und bürgerlichen Freiheiten (‘vereniging voor het behoud van de rechtsstaat en de burgerlijke vrijheden’), een beweging die, zo staat ook te lezen op de website rechtundfreiheit.de, floreert dankzij milde giften van duizenden boze burgers. Ook wordt benadrukt dat deze vereniging ‘bewust niet partijpolitiek gebonden’ is.

Maar of dat verhaal helemaal klopt? Nee dus. De vereniging is officieel gevestigd in Stuttgart, op een postbusadres. Meer dan waarschijnlijk gaat het om een afleidingsmanoeuvre. De Frankfurter Allgemeine ontdekte dat de correspondentie die op dat postadres in Stuttgart aankomt, ongeopend wordt doorgestuurd naar een postbusadres in Andelfingen, Zwitserland. En laat Andelfingen nu net het dorpje zijn waar ook het pr-bureau Goal AG gevestigd is.

Segert is geen goedkope jongen, maar hij is zijn geld meer dan waard

Filip Dewinter

Goal AG is het bureau van Alexander Segert, een naar Zwitserland uitgeweken Duitser met uitgesproken rechtse sympathieën. Als reclamemaker is hij even gevierd als omstreden. Googel de naam Segert, en u begrijpt meteen waarom. Op zijn palmares als reclamemaker staat een bonte verzameling krachtige, vaak choquerende beelden: zwarte schapen die een grens worden overgetrapt door witte soortgenoten, een Zwitserse vlag met daarop minaretten die verdacht veel lijken op raketten, handen in alle kleuren van de regenboog die grabbelen naar (alweer: Zwitserse) paspoorten. Vanwege zijn bijzonder harde campagnes voor de Oostenrijkse FPÖ en de Zwitserse Volkspartij werd Segert door een concurrerend bedrijf al eens vergeleken met ‘de propagandisten van het derde rijk’. Maar die campagnes zorgden óók voor een uitbreiding van het klantenbestand, nationaal en internationaal.

Man met missie

Een van die klanten was het Vlaams Belang. In 2012 lanceerden Filip Dewinter en toenmalig voorzitter Bruno Valkeniers een zelfs naar VB-normen harde campagne. Op grote affiches werden foto’s van migranten getoond. Van ‘Igor S. (inbreker)’ over ‘Saïd I. (overvaller)’ tot ‘Malik G. (drugdealer)’, ze moesten ‘buiten zonder pardon’. Het concept van de campagne was copy-paste Alexander Segert, die eerder net dezelfde campagne voerde voor de Zwitserse Volkspartij.

Filip Dewinter maakt er geen geheim van: hij haalde destijds de mosterd bij Segert. Aan die samenwerking bewaart hij overigens de beste herinneringen. ‘Segert is geen goedkope jongen,’ vertelt Dewinter, ‘maar hij is zijn geld meer dan waard. Hij is drie keer overgekomen uit Zwitserland om de campagne met ons te bespreken. Segert is erg professioneel en weet hoe je op een moderne en efficiënte manier aan politieke propaganda moet doen. En hij staat aan onze kant: het is geen geheim dat hij affiniteit heeft met de nationalistische rechterzijde.’

Dewinter omschrijft Segert als een man met een missie. ‘Hij is méér dan een reclamejongen. Hij loopt voor in het idee dat Europees rechts meer moet samenwerken. Als we van het zuiden van Italië tot in het noorden van Denemarken met dezelfde beelden en met hetzelfde verhaal komen, staan we veel sterker.’

Interessant allemaal, maar hoe verloopt die samenwerking in de praktijk? Daar is niet zo makkelijk achter te komen. Als een versterkt, meer gestroomlijnd Europees rechts inderdaad Segerts missie is, dan loopt hij daar niet mee te koop.

In 2012 kopieerde Vlaams Belang de harde verkiezingscampagne van de Zwitserse volkspartij, die was bedacht door Alexander Segert.
In 2012 kopieerde Vlaams Belang de harde verkiezingscampagne van de Zwitserse volkspartij, die was bedacht door Alexander Segert.

Interviews geeft de reclamemaker hoogst zelden, vragen over zijn betrokkenheid bij de AfD-campagne (die officieel dus geen AfD-campagne is), wijst hij van de hand. Volgens Dewinter houdt Segert zijn affiliatie met radicaalrechts mogelijk verborgen omdat die zijn reputatie zou kunnen schaden. Dat argument houdt evenwel weinig steek. Op de website van Goal AG worden Segerts eerdere politieke campagnes uitvoerig toegelicht. Dat zijn werk voor AfD het daglichtniet mag zien, mag op z’n minst opmerkelijk heten.

Leveranciers

Over Segert en zijn discrete rol in de AfD-campagne heeft niet alleen de Franfurter Allgemeine bericht. Er was ook Florian Wagner, een Duitse IT’er, die er een interessant artikel over schreef op zijn blog. Tijdens zijn vrije uren controleerde Wagner het IP-adres en de server van rechtundfreiheit.de, de website van de vereniging die de AfD-campagne officieel aanstuurt. Wagners onderzoek liet er weinig twijfel over bestaan: de vereniging is inderdaad gelieerd met het kantoor van Segert. Maar Wagner ontdekte ook nog iets anders. Wellicht zonder het zelf te weten, liet Segert ook digitale sporen na die wijzen op een band met Europa van Naties en Vrijheid (ENV), de Europese fractie die het Front National, de PVV, het Vlaams Belang en, sinds vorig jaar, ook de AfD met elkaar verbindt. Zo’n spoor is bijvoorbeeld te vinden via fenl.eu, de site van de stichting die aan ENV verbonden is en die voorgezeten wordt door Gerolf Annemans. Een subdomein van die site ligt allicht niet toevallig op dezelfde server als de site rechtundfreiheit.de. Een bijkomende aanwijzing is te vinden bij de blogberichten op fenl.eu. Die berichten worden beheerd door een administrator die de naam van Segerts bureau draagt: Goal.

Gerolf Annemans, die behalve voorzitter van de stichting ook penningmeester is van de Europese fractie, heeft geen zin om veel woorden aan de kwestie vuil te maken. ‘Niet veel te melden’, sms’te hij op onze vraag naar de banden tussen de Europese fractie en het bedrijf van Segert. Annemans ontkent niet dat fractie en stichting, ‘en blijkbaar ook anderen’, met Segert en Goal AG samenwerken. In nog een andere sms noemt hij ze ‘leveranciers’ van de websites.

Annemans kreeg over de kwestie ook vragen van de Frankfurter Allgemeine. De krant wou van hem weten of de Europese fractie of haar stichting, eventueel via een omweg langs Zwitserland, financiële steun verlenen aan de huidige campagne van de AfD. Een dergelijke praktijk is bij wet verboden: Europese fracties mogen hun geld niet doorsluizen naar nationale partijen. Annemans liet die vraag van de Duitse krant onbeantwoord, naar eigen zeggen omdat de suggestie ’totaal uit de lucht gegrepen’ is.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content