Het parlement wil het laken meer naar zich toe trekken in de aanpak van de coronacrisis. De coronacommissie is daarvoor niet de juiste manier. ‘Dit is wat voor de galerij.’
Op het ongebruikelijk late tijdstip van 18 uur kwam de eerste zogenaamde coronacommissie dinsdagavond bijeen. De drukke agenda van de ondervraagde CD&V-ministers Koen Geens en Pieter De Crem liet geen ander moment toe. ‘En we willen vermijden dat de publicatie van de volmachtenbesluiten en de bespreking ervan te ver uiteen liggen’, aldus commissievoorzitter Servais Verherstraeten (CD&V).
Die context zegt zowat alles over het gewicht van de parlementaire vergadering. Ze werd speciaal in het leven geroepen om het parlement een vinger in de pap te laten brokken bij de volmachtenbesluiten van de regering. Een noodzakelijk compensatie voor de macht die de Kamer afstaat aan Sophie Wilmès (MR) en co. voor minstens drie maanden.
Maar de bijeenkomst komt eerder neer op vijgen na Pasen. Het eerste volmachtenbesluit werd al op 7 april gepubliceerd in het Staatsblad – een week voor de bespreking ervan in de coronacommissie, die noch stemt, noch wijzigingen kan aanbrengen. Bovendien bestaat er al een voorafgaande check binnen de zogenaamde superkern, het zaterdagse overleg waar tien partijen de koppen bijeensteken over de volmachten. ‘Het is post factum en dus wat voor de galerij’, vat Open VLD-fractievoorzitter Egbert Lachaert samen.
Het helpt ook niet dat de leden het niet allemaal eens zijn over de doelstelling van de bijeenkomst. Heel wat parlementariërs wilden dieper ingaan op de inhoudelijke keuzes van de regering, zoals lokale besturen de toestemming geven om GAS-boetes uit te schrijven voor overtredingen tegen de social distancing-regels. Maar zo werd een eerdere discussie in de bevoegde commissie Binnenlandse Zaken deels overgedaan. MR-fractieleider Benoît Piedboeuf stipte dan weer aan dat de coronacommissie de besluiten enkel moet toetsen aan het kader van de volmachtenwet. Een taak die … ook de superkern zich toedicht.
Via het parlement kan het soms sneller.
Minuscule draagvlak
Zo is de belangrijkste vaststelling van de eerste tandeloze coronacommissie dat ze in de nabije toekomst nog meer aan belang dreigt in te boeten. De regering heeft zich immers voorgenomen om zich terughoudender op te stellen. Lees: waar een volmachtenbesluit niet strikt noodzakelijk is, wordt de parlementaire weg gevolgd.
De CD&V-fractie diende daarom vorige week donderdag al drie coronagerelateerde wetsvoorstellen in die nauw aanleunen bij de drie CD&V-departementen Binnenlandse Zaken, Justitie en Werk. De materie wordt zo onttrokken aan de beslotenheid van de superkern. Bovendien leert de praktijk dat de snelheid van de volmachtenbesluiten al bij al meevalt. ‘Via het parlement kan het soms sneller’, bevestigt Verherstraeten.
Vraag is of de regering ook politiek gevoeligere voorstellen naar het parlement zal laten brengen. De regering-Wilmès beschikt over 38 zetels op de 150. In de Kamer komt dat minuscule draagvlak veel duidelijker in beeld dan op een kernkabinet van de premier met haar vice-eersteministers of op de weinig transparante superkern.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
