In de MR gist een opstand tegen voorzitter Charles Michel én tegen diens interne rivaal Didier Reynders. De twee verdelen sinds jaar en dag de macht binnen de partij.
Begin deze week berichtte Le Soir dat een groep MR-ministers en -parlementsleden het snelle vertrek van partijvoorzitter Charles Michel vraagt. Die zou willen aanblijven totdat begin december zijn mandaat als voorzitter van de Europese Raad aanvangt. Maar partijgenoten vinden dat de partij zo snel mogelijk vers bloed nodig heeft, na de jarenlange dominantie door de groep rond vader Louis en zoon Charles Michel aan de ene, en de groep rond Didier Reynders aan de andere kant. De opstandelingen pleiten tevens voor inhoudelijke verruiming. De MR zou zijn versmald tot een klassieke liberale partij met een jarentachtigsnit, geen brede, hedendaagse liberale beweging.
Nogal wat MR’ers vinden dat er te weinig aandacht is voor nieuwe maatschappelijke kwesties zoals diversiteit of klimaat.
Dat het ongenoegen over de positie van Michel nu naar buiten komt, mag niet verbazen, zegt politicoloog Jean-Benoit Pilet (ULB). ‘De MR heeft de verkiezingen verloren en is er niet in geslaagd tot de nieuwe Brusselse regering toe te treden. Voeg daarbij dat de partij niet alleen verdeeld is tussen de clans van Michel en Reynders, maar dat ook de inhoudelijke onenigheid groot is. Er zijn rechtse liberalen en sociaal voelende liberalen, er zijn voorstanders van een hard migratiestandpunt en voorstanders van een zachte aanpak. Bovendien is de liberale partij sinds haar ontstaan in de 19e eeuw altijd een los verband van sterke persoonlijkheden en hun aanhang geweest. In de PS zou je nooit zo’n interne opstand krijgen. Het gewicht van de organisatie en de interne discipline zijn er veel sterker.’
Zowel Didier Reynders als Louis en Charles Michel hebben er weliswaar voor gezorgd dat de MR in diverse regeringen kon meebesturen, vervolgt Pilet, maar dat is de laatste jaren ongetwijfeld ten koste van de ideologische herbronning gegaan. ‘Nogal wat mensen binnen de MR geloven dat de partij electoraal op een hellend vlak zit omdat er te weinig aandacht is voor nieuwe maatschappelijke kwesties zoals diversiteit of het klimaat. En dat gaat volgens hen ook niet veranderen zolang de mensen blijven zitten die de partij al jaren in handen hebben. Zeker in steden als Brussel of Luik is het ongenoegen groot, want daar is de MR aan structurele erosie onderhevig.’
Of er vervroegde voorzittersverkiezingen komen in september, zoals de misnoegde partijkopstukken vragen, zal afhangen van het tempo van de Waalse en federale regeringsvorming, denkt Pilet. Wie na Michel de nieuwe MR-voorzitter wordt, is ook moeilijk te zeggen. ‘Als Didier Reynders bijvoorbeeld Europees Commissaris wordt, zou het Reynders-kamp ineens onthoofd zijn.’ Maar ook Michel zelf heeft geen duidelijke opvolger klaar zitten, aldus Pilet. ‘Charles Michel heeft wel vertrouwelingen in de partij, maar geen echte dauphin. ‘
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
