Na een cryptische speech van Charles Michel werd de premier onder druk gezet door CD&V en Open VLD. Het manoeuvre laat nog weinig ruimte voor oplossingen.
Verwarring en hoogspanning tegelijk in de Kamer, donderdagavond om half zeven. De Zweedse coalitie had op dat punt iets van de Toren van Pisa: ze leek op elk moment klaar om te vallen. Peter De Roover had voor N-VA de hele dag het schier onmogelijke gedaan en volgehouden dat zijn partij zich nog niet definitief over het VN-migratiepact had kunnen uitspreken binnen de regering. CD&V en Open VLD veegden met die theorie de vloer aan en leken N-VA de deur te wijzen.
Maar een cryptische tussenkomst van premier Michel voorkwam het definitieve einde van de regering. Hij zou de grondwet respecteren, maar ook ’ten persoonlijke titel’ naar Marrakesh gaan. Wat dat ook moge betekenen – niemand die het wist. De vaagheid was wellicht een bewuste tactiek van Michel om de confrontatie met N-VA uit te stellen tot de ministerraad van vrijdagmorgen, de laatste voor de eerste minister maandag naar Marrakesh moet afreizen.
Open VLD en CD&V waren ziedend. Zij hadden een hele dag de duimschroeven aangedraaid, om dan de premier rond de hete brij te zien tippelen. Bovendien dreigde de cruciale stemming van een resolutie – waarin de regering gevraagd werd zich achter het pact van Marrakesh te scharen – de voorziene wisselmeerderheid te mislopen: de oppositie was zo teleurgesteld dat ze zinspeelde op een totaal nieuwe tekst.
‘De duidelijkheid die we van de premier gevraagd hadden, was er niet gekomen,’ aldus Servais Verherstraeten, fractieleider voor de christendemocraten. ‘Dus hebben we die duidelijkheid dan maar op een andere manier gevraagd.’ Dat gebeurde via een lichte vorm van muiterij: CD&V en Open VLD zetten met de oppositie een aanpassing van de resolutie op, waar ook de partij van de premier zich achter zou scharen. De nieuwe formulering was helder en ondubbelzinnig: ‘vraagt aan de regering het global pact goed te keuren’. Geen mits, maar of tenzij. Bij CD&V zou het voorzitter Wouter Beke zelf geweest zijn die zijn Kamerleden aanvuurde het manoeuvre rugdekking te geven.
De stemming, met opnieuw een wisselmeerderheid, duwde N-VA helemaal naar het uiterste eind van de coalitie. ‘Maar de instructie aan de regering is nu tenminste duidelijk,’ is Verherstraeten stellig. ‘Voor ons was die aanscherping echt nodig.’
De vraag is hoe het nu verder moet, na vier dagen waarin de regering voortdurend kon vallen. Tussen de coalitiepartners zijn donderdag harde woorden gevallen. Komt dat nog goed? Is het voor N-VA buigen of barsten? Verherstraeten: ‘Het zal niet evident zijn om nog een uitweg te vinden. Maar vrijdag is er nog een ministerraad. Daar zal dit onderwerp ongetwijfeld besproken worden. De premier gaat in ieder geval naar Marrakesh, en niet om daar verzet aan te tekenen tegen het migratiepact.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
