Céline Van Den Abeele (Jong Groen)

‘Uplace bewijst: de ons-kent-ons wordt lustig verdergezet’

Céline Van Den Abeele (Jong Groen) Voorzitter Jong Groen

‘Na meer dan een jaar regering-Michel achter de kiezen blijkt dat de beloofde verandering niet meer was dan een lauwe verkiezingsbelofte,’ schrijft Céline Van Den Abeele.

De Vlaamse regering beslist om alsnog door te gaan met Uplace, ondanks een negatief advies van de Raad van State. Ondanks het feit dat een half jaar geleden al bleek dat het hele Uplace-dossier juridisch zwak staat. Maar een studie besteld bij een bevriend studiebureau, die wonder boven wonder tot de conclusie komt dat ‘Uplace een positief effect zal hebben op zijn omgeving’, is voor onze regering voldoende.

Uplace is echter niet het enige dossier waar de Vlaamse regering de Raad van State moeiteloos langs de kant schuift. Ondanks haar oordeel over de Turteltaks – ongrondwettelijk – gaat de Vlaamse regering ook daar gewoon mee door. Joke Schauvliege (CD&V) blundert dan weer in het fameuze Essers-dossier, waar ze nu pleit voor de uitbreiding van een bouwovertreding. Dat een uiterst waardevol bos, beschermd door de Natura 2000-richtlijn van Europa, daarbij toch moet sneuvelen, deert de Vlaamse regering niet.

Ook het federale beleid is in hetzelfde bedje ziek. De achterkamerdeal over de heropening van Doel 1 en 2 wordt mogelijk gezien als illegale staatssteun. Toch vreemd, voor een (neo)liberale regering die anders gruwt van het woord ‘subsidies’. Daarbovenop werd ook de vergunningsprocedure, nog altijd volgens ons hoogste rechtsorgaan, met de voeten getreden.

Als minister van Energie Jacqueline Galant (MR) op haar beurt een advocatenkantoor nodig heeft, slaat ze gewoon even haar adresboekje open. De regels rond openbare aanbestedingen zijn er nochtans al heel lang en gelden op elk bestuursniveau, dus ook op dat van Jurbise, het dorp waar Galant al sinds 2007 burgemeester is. Tenslotte dienen de regels ook en vooral om de werking van de vrije markt te garanderen. Toch blijkt een liberaal minister deze niet te kennen.

Uplace bewijst: de ons-kent-ons wordt lustig verdergezet

Onze regeringen zitten vol met goede bedoelingen: van rechtszekerheid voor investeerders over het dempen van schuldenputten tot het verzekeren van onze energiebevoorrading. Althans, zo verkopen ze hun rechtse beleid waarbij investeerders boven burgers staan, Electrabel boven duurzame energiebevoorrading en de economische ‘zuurstof’ boven zuivere lucht. Een dergelijk beleid is hun democratisch recht, maar waarom kan dat niet zónder regelgeving aan de laars te lappen?

Is dit politieke onkunde? Weten onze politici dat ze in de fout gaan, maar denken ze dat het wel zal overwaaien, omdat dat vroeger misschien zo was? Maar ook: was dat vroeger zo? Gingen onze politieke voorouders ook zo onzorgvuldig te werk, en werd daar dan geen gevolg aan gegeven? Of gaat deze nieuwe generatie politici écht rommeliger te werk?

Zelf ben ik nu ongeveer 4 jaar politiek actief. Te jong dus om een vergelijking te kunnen maken tussen vroeger en nu, tussen de oude politieke krokodillen en de nieuwe, jonge garde. Wel herinner ik me dat deze regering aantrad met de belofte van verandering. Na meer dan een jaar regering-Michel achter de kiezen blijkt dat de beloofde verandering niet meer was dan een lauwe verkiezingsbelofte. Niet alleen blijven de politieke beslissingen de platgetreden paden uit de vorige eeuw bewandelen, ook de cultuur van achterkamerpolitiek en ‘ons-kent-ons’ – ooit zogenaamd hét kenmerk van regeringen mét PS – wordt lustig verdergezet.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content