Louis Ide (N-VA)

‘Tom Waes laat ons op een slimme manier nadenken over thema’s die niet voor de hand liggen’

Louis Ide (N-VA) Algemeen Secretaris van N-VA en arts.

Louis Ide (N-VA) looft de aanpak van Tom Waes in ‘Reizen Waes’. ‘Zonder opgestoken vingertje zet hij de kijkers aan het denken.’

Reizen Waes. Half Vlaanderen zit voor de buis gekluisterd als Tom Waes op zijn eigen wijze de wereld verkent. Ik ben absolute fan en omdat kijkcijfers niet alles zeggen, deze lofrede.

De grote kracht van het programma is dat het tegelijk ontspannend en leerrijk is. Met een kwinkslag bekritiseert Tom Waes bepaalde systemen en structuren in de landen die hij bezoekt, en dat zijn niet de evidente toeristische bestemmingen. Vaak zijn het landen die wij hier enkel nog kennen van uit de geschiedenisboeken of documentaires. Soms zijn ze voor de meesten onder ons totaal onbekend, en dan leidt Waes ons een nieuwe wereld binnen. Niet zelden laat hij ons verder zien dan onze clichés.

Waes is geen journalist. Hij presenteert zich een beetje als een vrijbuiter of deugniet en slaagt erin zich te begeven in gebieden waar op zijn zachtst gezegd controversiële regimes de plak zwaaien. Hij laat zijn afkeuring blijken tot op het randje dat hij nog net zijn tocht mag verder zetten.

‘Tom Waes laat ons op een slimme manier nadenken over thema’s die niet voor de hand liggen’

Op een suikerzoete manier geeft Waes ook een boodschap mee die verder gaat dan de toeristische uitstap. Door zijn mimiek en gekke bekken krijg je onmiddellijk ook zijn eigen waardeoordeel mee over de situatie waar hij zich in bevindt. Als Waes in Georgië het Stalin museum bezoekt en hij stelt de verheerlijking van de dictator in vraag, doet hij dat op zo’n ontwapende manier dat de verdedigers volharden, maar waardoor je er als kijker ook herinnerd wordt aan wat het communisme betekent.

Maar ook de reis naar Albanië met de ‘Kanun’, het drugsdorp en de bloedwraak wijdt jong en oud op een aangename manier in de ’tradities’ van dat land. En soms haalt hij zich een mediastormpje ook nog wat extra aandacht op de nek, zeker als hij Blankenberge met een Albanese badstad vergelijkt.

Waes gaat toegankelijk tewerk, waardoor alle leeftijden het programma kunnen smaken. In veel huiskamers is Reizen Waes een familiegebeuren is. Want ook kinderen stellen zich vragen als een Chinese gids ongemakkkelijk begint rond te draaien, of over sommige wachtrijen in Noord-Korea.

Educatief voor iedereen

Wellicht kan er ook kritiek op het programma worden geformuleerd, omdat Waes bepaalde situaties uitvergroot, en op het moment zelf misschien niet kritisch genoeg is voor de regimes die bij bezoekt. Dan moet ik onwillekeurig terugdenken aan het recente bezoek van enkele journalisten aan Bashar al-Assad in Syrië na bemiddeling van Philip Dewinter. Daar werden toen -vanuit België- ook vragen bij gesteld. Maar het toont ook aan dat ook professionele journalisten in zo’n situaties de voor- en nadelen tegen elkaar moeten afwegen.

Waes maakt natuurlijk entertainment, maar moet in zijn werk ook balanceren op de rand. En op zijn heel eigen wijze doet hij dat voortreffelijk, zijn programma is educatief voor iedereen. Dat educatieve komt trouwens nog best naar voor als hij de kijkers, inclusief de beeldbuiskinderen, confronteert met de gevolgen van de opwarming van de aarde. Het is ‘gewoon’ wachten tot morgen als het winkeltje van de man in Bangladesh wegspoelt. Of nog erger: wie had al gehoord van de eilanden van Tuvalu die wellicht weldra door de Grote Oceaan zullen opgeslokt worden? Op die manier speelt Waes op een slimme manier, niet met het schoolmeesterachtig, verwijtend vingertje, in op ons geweten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content