Stand-upcomedian Bert Gabriëls: ‘Het moet ook niet te veel links geleuter worden’

Bert Gabriëls: 'Lachen verbindt.' © Johannes Van de Voorde
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

In Gelukzoeker hoopt stand-upcomedian en jurist Bert Gabriëls genadeloos grappig te zijn. ‘Ik lach even hard met vluchtelingen als met onze omgang met hen.’

Bert Gabriëls als verspreider van het geluk. Hebt u de goeroe in uzelf ontdekt?

Bert Gabriëls: Helemaal niet. Tijdens het eerste kwartier van de show maak ik zelfs brandhout van elk zelfhulpboek over geluk. Een mens wordt niet gelukkig van het lezen of schrijven over geluk. Die boeken gaan er altijd vanuit dat je niet gelukkig bent. Maar hoe moet je gelukkig blijven als je het al bent? Met die vraag ga ik aan de slag. Ik stuur het publiek gelukkiger naar huis, mét tips om gelukkig te blijven of om het opnieuw te worden na een dipje. Eerlijk waar, ik bedoel dit niet cynisch. Een van mijn tips is: het is niet van moetens. Je hóéft niet gelukkig te zijn, je hóéft niet als een figuur uit een reclamespot door het leven te stuiteren.

Onlangs zei cabaretier Paulien Cornelissen in de Volkskrant dat veel cabaretiers ‘zwaar op de hand’ zijn: ‘Dat moet zo omdat het in dit vak bijna een vereiste is te onderzoeken waar het nu eigenlijk om gaat in het leven.’ Herkent u dat?

Je hóéft niet gelukkig te zijn, je hóéft niet als een figuur uit een reclamespot door het leven te stuiteren

Gabriëls: Zeker. Ik was geen kind dat altijd lachte. Ik ben een eeuwige twijfelaar en piekeraar. Ik moet mijn geluksgevoel zoeken en voeden op een podium. Mijn geluk groeit per lachsalvo die ik vanaf een podium uitlok. En dan dingen mogen zeggen als ‘Visio Dei!’ (‘Het gezicht van God!’, nvdr.) Dat ik in een comedyshow over geluk even Latijn kan spreken om het geluksgevoel van de middeleeuwse mens te duiden, daar word ík gelukkig van. (lacht) Toen zorgde God voor ons geluk, nu moeten we het zelf doen. Daarom maak ik van mijn show een feestje. Ik sta tussen de gouden ballonnen, en ook in de zaal wordt het feestgevoel aangezwengeld.

Wat hebben de zogeheten ‘gelukzoekers’ met dit feestje te maken?

Gabriëls: De titel verwijst inderdaad naar de vluchtelingencrisis. Ik moest de titel van mijn nieuwe show aan de cultuurcentra doorgeven toen ik net terug was van mijn bewogen trip voor de tv-reeks Terug naar eigen land (2016, Vier). Daarin legde ik met onder andere choreograaf Ish Ait Hamou en politica Zuhal Demir de route af die vluchtelingen nemen om tot bij ons te raken. Maar in Gelukzoeker staat niet die ernstige Bert Gabriëls op de scène, wel de Gabriëls die je laat lachen. Het is mijn manier om de wereld te verbeteren. Lachen verbindt. Al waak ik er wél over dat het geen cynisch gelach of uitlachen wordt.

De show gaat niet over de vluchtelingen, maar ze passeren de revue. Ik lach even hard met hen als met hoe wij met hen omgaan. Ik vind trouwens dat we onze cultuur best wel mogen beschermen. We moeten heel solidair zijn, maar op een efficiënte manier. Dat klinkt boertig en intolerant dezer dagen, ik weet het, het moet ook niet te veel links geleuter worden.

U ‘leutert’ ook in Amnestie, het nieuwe stuk van Action Zoo Humain.

Gabriëls: Klopt! Regisseur Chokri Ben Chikha vroeg me om een talkshowhost te vertolken die een schuldbekentenis wil loskrijgen bij de dochter van een oostfronter en de moeder van een IS-strijder. ‘Waarom moeten journalisten mensen zo nodig tot schuldbekentenissen dwingen?’: daarover gaat het stuk.

Gelukzoeker: 16/11 in Beeldsmederij De Maan (Mechelen, voor Steunpunt Asiel & Migratie), première 17/11 in Stadsschouwburg Mechelen, daarna op reis. Info: www.bertgabriels.be

Amnestie: tot 13/01/18 op reis. Info: www.actionzoohumain.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content