Stadsdossier Kortrijk: Allen tegen één

In Kortrijk treden drie parlementsleden en een vicepremier in de arena. Toch kijkt iedereen voor de machtsverdeling na 14 oktober in de eerste plaats naar een partij zonder verkozenen: de N-VA.

Er waart een spook door Kortrijk. Het spook van de N-VA. Zonder één vertegenwoordiger in de gemeenteraad jaagt de partij de andere formaties de stuipen op het lijf, al hoopt elke lijsttrekker dat de Vlaams-nationalisten vooral bij de anderen zetels zullen weghappen. Nog meer dan elders hangt de gegarandeerde groei van de partij hier grotendeels af van de nationale bonus. Want de voorbije zes jaar heeft de lokale N-VA-afdeling niet bepaald een foutloos parcours gereden.

Over de partijgrenzen heen werd er vooral reikhalzend uitgekeken naar wie N-VA uit de hoed zou toveren. Joseph Allijns, voorzitter van KV Kortrijk en oud-VLD-schepen in Menen, stond met stip op één. De paringsdans duurde maanden. De vooropgestelde deadlines werden voortdurend overschreden. Begin mei was de partij het aanhoudende uitstel beu en schoof ze de nobele onbekende Catherine Waelkens (60) naar voor, licentiate in de economie, huismoeder van een gezin met zes kinderen, afkomstig uit Roeselare en sinds haar verhuizing naar Kortrijk een achttal jaar geleden ook al een poos actief in de lokale N-VA-afdeling.

Burgemeester Stefaan De Clerck (CD&V) bevestigt voor het eerst de geruchten dat ook hij samen zat met Allijns. ‘Ik heb hem gezegd dat hij met zijn politieke ervaring welkom was bij ons. Aangezien hij ook effectief in Kortrijk is komen wonen, opende dat perspectieven. Ik ken hem al langer. Bij KV Kortrijk heeft hij bewezen dat je met hem dingen kunt realiseren. Maar hij heeft er nu dus voor gekozen voorzitter van de club te blijven.’

Historische verkiezingen

Vier maanden zijn er nog te gaan tot wat velen beschouwen als historische verkiezingen. Zelfs als CD&V opnieuw in de meerderheid komt, is de kans bijzonder klein dat de partij nog eens de burgemeestersstoel, zeven schepenzetels en het voorzitterschap van het OCMW binnenhaalt. ‘Er is inderdaad wat nervositeit’, zegt De Clerck. ‘Maar die is er ook bij de andere partijen. Vlaams Belanglijsttrekker Maarten Seynaeve ziet de bui al hangen. ‘Ik denk dat wij het eerste slachtoffer zullen worden van de onvermijdelijke groei van de N-VA. Zeker op lokaal vlak zijn er nauwelijks verschillen tussen onze programma’s. Maar ik mag toch hopen dat mijn werk de voorbije jaren niet onopgemerkt voorbij is gegaan. En de N-VA start hier toch echt wel van nul.’

Geen kartel

Wie niet bang is voor een mogelijk verlies is Groenlijsttrekker Bart Caron. Zijn partij weigerde een kartel met de SP.A. ‘De onduidelijkheid over de toekomstige machtsverdeling in Kortrijk is zo groot dat het weinig zin had om te speculeren op een mogelijke beleidsdeelname aan de zijde van de SP.A. Daarnaast hebben wij de afgelopen zes jaar een zeer sterke interne groei gekend, met veel jonge mensen. We willen die dynamiek zichtbaar maken aan de kiezer. Dat kan het best met een eigen programma en een eigen lijst.’

‘Caron en ik kunnen het ook nu nog altijd goed met elkaar vinden’, zegt Philippe De Coene (SP.A). ‘We zijn vaak met dezelfde dossiers bezig, ook in het Vlaams Parlement.’ Dat betekent niet dat beide partijen van plan zijn om elkaar een duimbreed toe te geven. De strijd om jonge en progressieve kiezers is bij momenten bikkelhard. ‘Caron zegt drie zetels, maar eigenlijk denkt hij zelfs aan vier’, zegt De Coene. ‘In werkelijkheid denk ik dat ze één of twee zetels zullen halen.’

Herbeginnen

‘We hebben heel veel gewerkt aan openbare ruimtes, voor de commerciële sector en op cultureel gebied’, zegt De Clerck, die met zijn prioriteiten voor de komende zes jaar in dezelfde richting denkt als de oppositie. ‘Behalve op veiligheid zullen we vooral moeten inzetten op wonen en mobiliteit. Daar moeten we een sprong maken, zeker voor de fietsinfrastructuur en een betere benutting van het openbaar vervoer.’

Als er een groot project moet worden genoemd, denken zowel De Clerck als Open VLD-lijsttrekker Vincent Van Quickenborne aan een tramverbinding zonder bovenleiding tussen Hoog Kortrijk en het stadscentrum. ‘Maar’, zegt de vicepremier, ‘we zullen ook keuzes moeten maken. Een nieuwe bibliotheek én een tramverbinding, dat zal er wellicht niet in zitten. Voor het eerst sinds lang zullen we moeten besparen.’

Echt problematisch hoeft dat volgens hem niet te worden. ‘Er is nog ruimte voor besparingen. We moeten in Kortrijk ook niet altijd willen voortbouwen op wat er al is. Soms moet je durven te snoeien of van nul te herbeginnen.’

Hannes Cattebeke