Sluiting asielcentra: ‘Verhuis jongeren niet zomaar van Nederlandstalige naar Franstalige opvang’

Door de sluiting van 30 asielcentra in ons land dreigen niet-begeleide minderjarigen die nu in Vlaanderen opgevangen worden en in het Nederlands school lopen te moeten verkassen naar een Franstalige opvang. De Kinderrechtencommissaris vindt dat dit absoluut vermeden zou moeten worden.

‘Opnieuw een traumatische ervaring voor de jongeren.’ Johan Vanloo van het Sint-Martinuscollege (SMO) in Overijse reageerde enkele weken geleden teleurgesteld op de beslissing van de federale regering om het asielcentrum voor niet-begeleide minderjarige asielzoekers in deelgemeente Terlanen op korte termijn te sluiten.

In het centrum verblijven sinds eind vorig jaar 44 minderjarige asielzoekers. De jongste is 8 jaar, de oudste 15 en ze zijn afkomstig uit onder meer Syrië, Afghanistan en Pakistan. Sinds januari volgen ze onderwijs in Overijse in speciaal voor hen ingerichte klassen.

‘Een hele gemeenschap in Overijse heeft zich sinds hun komst voor hen ingezet. Ze zijn maanden zonder hun ouders op de vlucht geweest voor oorlogsgeweld. Nu we hen hier een nieuwe thuis gegeven, moeten ze weer weg. De jongeren zijn volledig van de kaart. Ze weten niet waar ze zullen belanden en voelen zich behandeld als nummers die plots verkast worden van hot naar her’, aldus Vanloo.

Niet alleen staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken (N-VA) kreeg een brief van Vanloo waarin hij zijn bezorgdheden opsomde, ook de Vlaamse kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen werd gecontacteerd. ‘De manier waarop de jongeren behandeld worden, lijkt op een beleid dat gericht is op het ontmoedigen van asielzoekers om naar ons land te komen. Zo ga je echter niet met jongeren om’, schreef hij.

Continuïteit

Het Kinderrechtencommissariaat bevestigt dat de sluiting 30 asielcentra behoorlijk wat beroering teweegbracht. ‘Naast scholen, uitten ook heel wat voogden hun bezorgdheid. Scholen die in de betrokken regio’s onthaalonderwijs organiseren lieten van zich horen. Ook voogden uitten hun bezorgdheid. Naar aanleiding van verschillende klachten nam het Kinderrechtencommissariaat contact op met verschillende spelers in het veld: Fedasil, centrumverantwoordelijken, schooldirecties en OKAN-coördinatoren, de Dienst Voogdij, en het kabinet van de staatssecretaris voor asiel en migratie. Op basis daarvan heeft ze een rits aanbevelingen klaar.

‘Wij hebben begrip dat er door een verminderde instroom van asielzoekers minder opvangaanbod nodig is en dat het opvangnetwerk herschikt wordt. Maar wij pleiten om daarbij maximaal rekening te houden met het belang van de betrokken kinderen en jongeren.’ De Kinderrechtencommissaris vraagt in een nota dat er bij de verhuis naar een nieuwe opvangplek voor de betrokken minderjarigen zoveel mogelijk gestreefd wordt naar continuïteit inzake sociaal netwerk, school, psychologische hulp en bijstand door hun voogd.

Franstalige opvang

De nota uit een specifieke bekommernis voor de verandering van taalrol. Velen aan Vlaamse zijde vrezen dat een belangrijk deel van de betrokken kinderen en jongeren een verandering van taalrol wacht, omdat er – op korte termijn – meer beschikbare plaatsen zouden zijn aan Franstalige kant.

‘Tenzij het betrokken kind of de betrokken jongere dat zelf echte zou wensen, moet het absoluut vermeden worden dat kinderen en jongeren die al maanden opgevangen worden en school lopen in het Nederlands moeten verkassen naar een Franstalige opvang’, klinkt het.

‘Zich op korte tijd een vreemde taal moeten eigen maken, kost op zich al heel wat inspanning. Dat geldt des te meer als dat ook de taal is waarop je moet terugvallen voor hulp bij het verwerken van trauma’s die je opliep en voor het volgen van onderwijs.’

Indien het niet mogelijk blijkt om continuïteit voor de betrokken kinderen en jongeren te realiseren, vaagt de Kinderrechtencommissaris om te overwegen sommige asielcentra toch open te houden. (Belga/AVE)