Voor illegalen is het zowat de enige overgebleven piste om makkelijk aan Belgische papieren te raken, maar ook deze achterpoort wordt steeds strenger gecontroleerd. Twee politievrouwen getuigen deze week in Knack over hun jacht op schijnhuwelijken.
Voor illegalen is het zowat de enige overgebleven piste om makkelijk aan Belgische papieren te raken, maar ook deze achterpoort wordt steeds strenger gecontroleerd. Twee politievrouwen getuigen deze week in Knack over hun jacht op schijnhuwelijken.
Komen zogenaamde ‘grijze huwelijken’, waarbij een van de partners oprecht verliefd is, vaak voor?
Coremans: Ja. Een echt schijnhuwelijk is duur, we horen bedragen van 7000 à 9000 euro. Er wordt in schijven betaald: 2000 bij het sluiten van de deal, 2000 na het bezoek aan de burgerlijke stand, de rest als de verblijfsvergunning in orde is. Niet iedereen kan dat betalen. Wie geen geld heeft en toch aan papieren wil komen via een huwelijk, moet proberen hier een partner te versieren. Meestal zijn het de mannen die de vrouw manipuleren, al kan het ook andersom – ik heb zelfs al twee grijze homohuwelijken onderzocht.
Grijze huwelijken leiden vaak tot schrijnende toestanden. Na drie jaar kan men scheiden zonder de voordelen te verliezen die aan het huwelijk gekoppeld waren – denk aan de verblijfsvergunning maar ook aan sociale zekerheid of een uitkering. Dus wat zien we vaak gebeuren? Na drie jaar en één dag trapt manlief het af, in sommige gevallen blijft de vrouw zelfs achter met een kind. Bébés papiers, ze zijn een nieuwe trend. Kinderen worden speciaal verwekt om een schijnhuwelijk te doen slagen.
Hoe bewijs je dat een gepland huwelijk grijs is?
Coremans: Dat is erg moeilijk, want ze weten hun slachtoffers te kiezen. Vaak gaat het om oudere vrouwen die in de puree zitten. Twee keer gescheiden, werkloos met een stel kinderen, eenzaam en snakkend naar affectie. Of anders pikken ze er jonge meisjes uit die hun hele leven in een instelling hebben gezeten en nooit liefde hebben gekregen, die vallen voor de eerste de beste donjuan.
Moet je zo’n vrouw niet op andere gedachten brengen?
Coremans: Dat is sneller gezegd dan gedaan. Verliefde vrouwen, dat is het ergste wat er bestaat, die zijn voor geen rede vatbaar. Tránen dat er tijdens zo’n gesprek vloeien. Ik heb altijd een doos Kleenex op mijn bureau staan, op het einde van de week is die leeg.
Calie: Ik ben daar hard in. ‘Mevrouw,’ zeg ik, ‘bekijk nu eens die twee foto’s. Gelooft u nu echt dat die bink verliefd is op u, terwijl er zo veel jonge, knappe meisjes rondlopen?’ Maar zoals Wendy zegt: ze willen niet luisteren. (ER)
Het volledige verhaal over de jacht op schijnhuwelijken leest u deze week in Knack.
