Hoteluitbaters die een radio of tv voorzien in hun kamers, moeten daarvoor auteursrechten betalen. Een tandarts die in zijn praktijk achtergrondmuziek speelt niet.
Dat heeft het Europees Hof van Justitie geoordeeld in Italiaanse en Ierse zaken. De uitspraak bindt echter meteen alle auteursrechtenverenigingen in de EU, dus ook het Belgische Sabam. Over voorleesuurtjes in bibliotheken geven de zaken geen uitsluitsel.
De Europese regels hebben bepaalde rechten ingebouwd voor auteurs en makers van audiovisuele fragmenten. Zendt een derde die uit via de ether, dan moet hij daar auteursrechten op betalen. Maar eigenlijk geldt die regel voor “enigerlei mededeling aan het publiek”. Enkel bij privégebruik is geen extra vergoeding meer nodig.
Grijze zones
Probleem is dat die opdeling voor enkele grijze zones zorgt, zoals bijvoorbeeld in hotelkamers of bij de tandarts. Zo heeft Ierland zijn hoteluitbaters bijvoorbeeld een uitzondering toegekend, terwijl de Italiaanse beheersvennootschap het met de tandartsen niet eens raakte over hun achtergrondmuziek.
Het Europees Hof besliste nu dat elke situatie aan bepaalde criteria moet worden getoetst. Grijpt de tandarts of hoteluitbater zelf in om zijn klanten toegang te geven tot de uitzending? Gaat het om een groot publiek en valt het precies te tellen? En levert het mogelijk extra inkomsten op?
Volgens het hof wijst elk criterium erop dat het voor hotelkamers gaat om een “mededeling aan het publiek”. Een hotelgast hoort of ziet de uitzendingen ook niet toevallig.
Tandartsmuziek buiten wil om Anders is het voor tandartspatiënten, die de achtergrondmuziek buiten hun wil om te horen krijgen. Bovendien is het publiek in de tandartspraktijk “vrij beperkt en zelfs onbeduidend” en gaan patiënten enkel voor verzorging naar de tandarts. (Belga/TE)
