Ronald Janssen, de moordenaar van Annick Van Uytsel, Shana Appeltans en Kevin Paulus, toont geen greintje empathie met de nabestaanden van zijn slachtoffers.
Ook op de elfde procesdag toonde meervoudig moordenaar Ronald Janssen geen gevoel. Zelfs een ultieme oproep van de ouders van Annick om de waarheid te kennen liet hem koud.
Ladderzat
“Het spijt me dat het zo is gegaan. Ik heb haar niet dood gewild”, antwoordde Janssen op de vraag van advocaat Vermassen om mama Martine en papa Eddy uit hun lijdensweg te verlossen. Hij blijft er bij dat Annick vrijwillig met hem meeging en dat hij ladderzat ’s morgens naast haar in zijn bed wakker werd.
Rugpijn
Ook maandagochtend veroorzaakte Janssen weer opschudding in de assisenzaal. Voorzitter Jordens vroeg hem waarom hij nooit melding had gemaakt van zijn rugpijn tegenover de artsen of psychiaters die hem onderzochten. Janssen antwoordde dat hij vooral met het psychische bezig was om een verklaring voor zijn daden te zoeken. “Ik had wel degelijk last van rugpijn. Ik lag dan soms dagen volledig plat”, zei Janssen.
Geheugenverlies
De gerechtspsychiaters boorden Janssen vorige vrijdag ook de grond in door te stellen dat hij zijn geheugenverlies simuleert. “Ik heb geen geheugenverlies. Ik heb daar nooit over gesproken. Ik leg alleen nog verklaringen af over dingen die ik zeker weet”, was de repliek van Janssen, die agressief overkwam en zelfs aan voorzitter Jordens vroeg om hem niet te onderbreken.
Karaoke
Daarna kwamen vrienden en vriendinnen getuigen over Annick. Ze vertelden dat Annick altijd vrolijk in het leven stond. “Ze zou zich zeker niet laten doen of meegaan met een onbekende dronken man. Op de avond voor haar verdwijning was ze zeker niet zat. Ze was opgejaagd, omdat ze thuis wilde zijn voor de karaoke-activiteit op de KSJ ’s anderendaags”, vertelden de vriendinnen, die in tranen uitbarstten.
Ouders
In de namiddag kwamen de grootvader en de ouders van Annick aan het woord. Eddy en Martine, de ouders van Annick, legden een zeer serene en moedige getuigenis af over hun vermoorde dochter. Uit hun getuigenis blijkt dat ze de dood van hun dochter zeker nog niet verwerkt hebben. En dat komt vooral omdat alleen Ronald Janssen hen kan vertellen wat er echt met hun dochter is gebeurd.
Kaarsje
Hun raadsman Jef Vermassen vroeg naar hun eerste kerstmis na de dood van Annick in 2007. Mama Martine zat toen zo in de put dat ze dreigde zichzelf iets aan te doen. “We waren naar de middernachtmis geweest. Het ging over de geboorte van het kindje en zo. Ik dacht: En mijn kind? Denkt die daaraan? Daarna gingen we een kaarsje branden op het kerkhof.”
“Terug thuis zag ik het niet meer zitten. Ik had me op de slaapkamer teruggetrokken. Filip (de zoon) zag wat ik in mijn hand had. Filip is bij mij gekropen en zei: “Mama, moet ik u dan ook nog gaan missen?” Toen besefte ik dat het zo niet verder kon”, vertelde Martine Vanhoudt.
OngerustVader Eddy en mama Martine vertelden ook over de uren nadat Annick niet thuis was gekomen in de nacht van 27 op 28 april 2007. Vader Eddy was niet zo snel ongerust, maar moeder Martine wel. Toen ze op 3 mei het bericht kregen dat er een pakket in het Albertkanaal in Lummen gevonden was, bleek dat hun dochter te zijn.
Dinsdag komen de moraliteitsgetuigen van Shana Appeltans aan het woord. (Belga/EE)
