Romeo Castellucci brengt straatperformance naar Brussel: ‘We houden de politie een spiegel voor’

© Eva Castellucci

De Italiaanse topregisseur Romeo Castellucci toont tijdens Kunstenfestivaldesarts in Brussel de straatperformance Buster, met veertig als agent uitgedoste spelers.

Een geluk bij een ongeluk: de pandemie jaagt u de prestigieuze zalen uit en de straat op.

Romeo Castellucci:(lacht) Inderdaad. Kunstenfestivaldesarts nodigde me uit iets te maken. Dus bedacht ik met Luca Nava en Sergio Scarlatella, twee acteurs van mijn gezelschap Societas Raffaello Sanzio, een veertig minuten durend straatstuk bij nacht, gebaseerd op negen principes. De belangrijkste? Er staan veertig acteurs in politie-uniform op de ‘scène’. Geen van hen is geschoold als acteur. Er wordt niet op voorhand gerepeteerd. We plukken mensen van de straat, geven hun een kostuum en onzichtbare hoofdtelefoon en het spektakel kan beginnen.

Wat voor spektakel wordt het?

Castellucci: Het wordt eerder een ervaring dan een stuk met een plot. Via de koptelefoons krijgen de protagonisten opdrachten die ze moeten uitvoeren. Ze mogen niet improviseren. We beginnen met eenvoudige commando’s, zoals ‘zet vier stappen voorwaarts’ of ‘omcirkel het publiek’. De opdrachten worden steeds complexer, en we wisselen af tussen collectieve en individuele opdrachten. Zo slaat de twijfel toe bij de spelers. Of ze maken fouten. Dan wordt het pas leuk.

Het wordt pas leuk als de spelers fouten maken.

De titel doet vermoeden dat u de mosterd haalde bij de acrobatische acteur met het onbewogen gelaat: Buster Keaton.

Castellucci: Klopt. Keaton is niet voor niets een van de belangrijkste acteurs en filmmakers uit de geschiedenis. Hij is een van mijn helden. Hij begon in het theater maar met films als Cops – uiteraard (lacht) – of The General groeide hij uit tot een icoon. Hoe hij als acteur en regisseur speelde met treinen, bijvoorbeeld, blijft meesterlijk.

Bovendien is Buster een voorspel op mijn volgende stuk, Bros. De studio Warner Bros, opgericht door de broers Harry, Albert, Sam en Jack Warner, is de moeder van de cinema. Politieagenten waren in de eerste Warner Bros-films populaire personages. Opvallend, toch? Is er een link tussen de wet, het geweld en de komedie? Die vraag werk ik uit in Bros, een stuk dat net als Buster per speellocatie met een groep ongeschoolde acteurs zal werken die in een politie-uniform gehesen worden. Bros zal in de theaters spelen.

Zijn Buster en Bros uw antwoord op het politiegeweld in de Verenigde Staten en in Brussel?

Castellucci: Toeschouwers mogen aan dat politiegeweld denken, maar ik lever geen kritiek op de politie. Theater is geen realiteit en geen journalistiek. Theater is fictie. Je kijkt en je schrikt. Of je raakt ontroerd. Buster speelt op het plein tegenover het hoofdkantoor van de federale politie. Dat is de gedroomde locatie. We houden de agenten een spiegel voor.

En die spiegel zingt zowaar.

Castellucci: Contratenor Logan Lopez Gonzalez zingt in politie-uniform en vertolkt zo de tere vrouwenstem in elke politieman. Hij brengt het prachtige klaaglied Mea tormenta, properate! van de barokcomponist Johann Adolf Hasse. Ik hou zielsveel van barokmuziek – ze verenigt schoonheid met gruwel. Buster gaat niet over de pandemie, maar misschien is het geen toeval dat ik voor muziek heb gekozen die tijdens een pandemie, die van de pest, ontstond. De barokmuziek is als ‘ la fleur de la maladie‘. Dit is het moment om die bloem te laten bloeien.

Buster van Societas Raffaello Sanzio, 20-24 mei om 21.30 uur, tijdens Kunstenfestivaldesarts in Brussel. Info: kfda.be.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content