Rik Torfs: ‘Moedig van Bonny om dit als eerste publiek te zeggen’

Kerkjurist Rik Torfs vindt de brief van Antwerps bisschop Johan Bonny moedig en uniek omdat de brief wetenschappelijk onderbouwd is. Hij verwacht dat de kerkleiders in Rome nu voor het eerst echt in debat zullen gaan over de modernisering van de Kerk.

Antwerps bisschop Johan Bonny zegt dat hij met zijn recente brief aan het Vaticaan waarin hij een oproep doet om onder meer homoseksualiteit, ongehuwd samenwonen en echtscheidingen meer te accepteren, vooral een debat binnen de Kerk wil openen en niet zozeer een persoonlijke overtuiging wil opdringen.

In zijn brief pleit Bonny ervoor dat de kerk homoseksualiteit accepteert, net zoals in-vitrofertilisatie en ongehuwd samenwonen. Bonny stelt dat de taal van de katholieke kerk als het over liefde, seksualiteit en relaties gaat, aanstootgevend overkomt. Daarin moet volgens hem verandering komen.

“Tegenstrijdige meningen binnen een geloofsgemeenschap zijn van alle tijden en dat moet kunnen. Het is vooral belangrijk hoe daarmee wordt omgegaan”, stelt hij. “Ik wil met mijn brief dan ook niet verdelen, maar net mensen verenigen.”

Open kaart spelen

Monseigneur Bonny schreef de brief aan Rome naar eigen zeggen in navolging van de bisdommen en tal van katholieke organisaties die eerder een vragenlijst hadden gekregen van het Vaticaan. “Ik vond dat ik ook zelf een persoonlijke bijdrage moest leveren aan dat initiatief”, zegt de bisschop. “Ik ben niet van plan om actie te gaan voeren voor mijn standpunten, maar vond dat ik open kaart moest spelen.”

Dat de uitspraken van de bisschop vrij ongezien zijn binnen de katholieke Kerkgeschiedenis, interesseert hem naar eigen zeggen niet. “Het doel was niet om uniek te zijn. Het gaat hier om mijn verantwoordelijkheid ten opzichte van mensen die ik elke dag ontmoet”, vindt hij.

Rik Torfs: ‘Moedig en uniek’

Kerkjurist Rik Torfs vindt de brief van Bonny moedig en uniek omdat de brief wetenschappelijk onderbouwd is. Hij verwacht dat de kerkleiders in Rome nu voor het eerst echt in debat zullen gaan over de modernisering van de Kerk. “De brief is duidelijk een statement ten aanzien van die synode. Hij verplicht de betrokken bisschoppen als het ware om uit hun comfortzone te komen. De synode was de jongste decennia uitgegroeid tot een formeel ritueel, maar met het veranderde klimaat en nieuwe paus kan het snel een andere richting uitgaan”, besluit Torfs. Torfs voegt eraan toe dat “heel veel mensen denken zoals Bonny. Alleen is het moeilijk om de eerste te zijn en om zoiets echt publiek te zeggen”.

Meest opvallend volgens Torfs is dat bisschop Bonny in de eerste plaats kijkt naar de kerkelijke doctrine en niet naar de toepassing ervan. “Hij stelt met name de vraag of deze doctrine wel in harmonie is met de kerkelijke traditie en historisch niet te veel gebonden is aan bepaalde pausen. Hij heeft het dus niet over de toepassing waarbij de kerk vanuit een misplaatst superioriteitsgevoel vandaag in bepaalde gevallen al ‘een meedogende’ aanpak bepleit voor zwakkelingen die de doctrine niet helemaal kunnen volgen”, aldus Torfs.

Sancties

“Dat een bisschop een zodanig onderbouwd document opstelt en daarbij inhoudelijk zo ver gaat is inderdaad een primeur in de recente kerkelijke geschiedenis. Je hebt in het verleden nog bisschoppen gehad met dergelijke pleidooien zoals de in 1995 afgezette bisschop van Evreux, maar zijn standpunten waren minder onderbouwd en meer in de contramine opgesteld”, zegt Torfs. De tijden zijn ook wel veranderd, vermits men met de huidige paus met dergelijke standpunten niet onmiddellijk moet vrezen voor sancties. (Belga/TE)