Rik Torfs en Marleen Temmerman: ‘Wij volgen Karel De Gucht’

© Filip Naudts

In een interviewboek dat deze week verschijnt, pleiten CD&V-senator Rik Torfs en zijn SP.A-collega Marleen Temmerman voor meer leiderschap, rechtlijnigheid en moed in de politiek.

In een interviewboek dat deze week verschijnt, pleiten CD&V-senator Rik Torfs en zijn SP.A-collega Marleen Temmerman voor meer leiderschap, rechtlijnigheid en moed in de politiek. Temmerman: ‘Als Karel De Gucht (Open VLD) zou zeggen dat hij de leider is en dat wie wil, hem maar moet volgen, zou ik misschien ook wel mee marcheren.’ Torfs: ‘Ik geloof dat ik me bij de rij zou vervoegen.’ Temmerman: Je hoort vaak als verwijt dat de politici draaien als windhanen: gisteren zeggen ze zus en vandaag klinkt het helemaal anders.

Torfs: De ideale politicus voor een kiezer zou toch diegene moeten zijn die hij als persoon en met zijn programma in orde vindt, zonder dat hij het daarom eens hoeft te zijn met alle uitspraken. Wat een figuur als Karel De Gucht (Open VLD) voor mij aantrekkelijk maakt, bijvoorbeeld, is dat hij een uitgesproken stelling durft in te nemen, zelfs binnen zijn eigen partij.

Temmerman: Dat is grappig, want ik wou net hetzelfde voorbeeld geven. Karel De Gucht is een van de weinige mensen die zich in binnen- en buitenland werkelijk uitspreekt voor een zaak. Als hij op een bepaald moment zou zeggen dat hij de leider is en dat wie wil, hem maar moet volgen, dan ben ik er zeker van dat heel veel mensen – liberalen en niet-liberalen, en heel wat liberalen níét waarschijnlijk – achter hem aan gaan lopen, als achter de rattenvanger van Hamelen. Ik zou misschien ook wel mee marcheren.

Torfs: Je hoeft dat niet zo verontschuldigend te zeggen. Ik geloof dat ik me bij de rij zou vervoegen.

Temmerman: Alles heeft ermee te maken dat hij een politicus is, een van de weinige, die op zijn minst zegt wat hij denkt. Dat is het waar de mensen uiteindelijk nood aan hebben. Anderen doen dat veel te weinig. Ik zie mijzelf niet als allround politica, maar meer als een thematische politica. Maar ik heb wel heel duidelijke standpunten over die thema’s. Ik ben in de politiek gestapt met de overtuiging dat ik voor bepaalde thema’s een meerwaarde kan bieden. Ik heb ervaring en achtergrond voor een aantal onderwerpen die belangrijk zijn: gezondheidszorg, internationale samenwerking, vrouwenrechten en ethiek. Ik weet dat ik heel bewust níét de beroepspolitica ben die over alles een mening heeft. Vraag mij niet om te gaan praten over de staatshervorming, maar ik kan op mijn niveau en met mijn kennis en achtergrond wel een essentiële bijdrage leveren. Gelukkig zijn er mensen die echte beroepspolitici zijn, want we hebben die ook nodig. Dat zijn de echte staatsmannen, leiders zoals Karel De Gucht, Frank Vandenbroucke, Johan Vande Lanotte en Laurette Onkelinx. Ik ben het daarom niet altijd met hen eens, maar met zulke mensen kun je werken. No-nonsense, respect voor de ander, en vooruit met de geit!

Torfs: Ik sta volledig achter wat je zegt, al vind ik dat je een belangrijke naam vergeet: Didier Reynders. Die werkt op zijn niveau ook goed, gek genoeg.

Temmerman: Maar in de CD&V heb je dit soort politici niet meer. Noem nu eens een CD&V’er – behalve Rik Torfs natuurlijk – van wie je kunt zeggen dat je achter hem wilt meemarcheren?

Torfs:(schiet in de lach) Ja, behalve Rik Torfs … Ik hoor het je zeggen. Neen, alle gekheid op een stokje, CD&V heeft inderdaad een probleem. Maar hét probleem was dat wij op een bepaald moment eigenlijk een tweekoppige leiding hadden: Peeters en Leterme. Twee politici die elk nogal sterk hun weg zochten en die toevallig ook beiden zeer technische politici zijn.

Temmerman: Het aantal echte leiders in Vlaanderen, en zelfs in België, is wel erg beperkt. Politici die echt uitkomen voor hun gedacht, die een duidelijke koers varen met als belangrijkste doel om zaken op te lossen. Wij hebben een probleem bij de SP.A omdat een van onze meest geloofwaardige mensen, Frank Vandenbroucke, in ongenade is gevallen. Laat ik duidelijk zijn: ik was het niet altijd met hem eens, maar hij kon het wel op een bepaalde manier brengen. Mensen hadden respect voor Frank, ze zapten niet weg als hij op televisie iets kwam vertellen. De mensen luisterden naar hem en hij deed alle moeite om de boodschap op een bevattelijke manier te brengen. De SP.A heeft een aantal fouten gemaakt, Frank Vandenbroucke misschien ook, maar de manier waarop men met Frank is omgegaan, is niet alleen stuitend maar ook strategisch onverstandig, want die houding heeft nogal wat kiezers weggejaagd.

Dit is een uittreksel uit de voorpublicatie uit ‘Onder senatoren’, een boek dat op 8 maart verschijnt bij uitgeverij Van Halewyck en waaruit Knack deze week een uitgebreid fragment publiceert.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content