Wouter De Vriendt (Groen)

Regering-Di Rupo maakt vrouwen kwestbaarder

Wouter De Vriendt (Groen) Volksvertegenwoordiger (Groen)

Vrouwendag. Een feestdag, zeer zeker, maar ook een waarschuwing aan het adres van de regering-Di Rupo. Want er kwamen dan misschien wel quota voor vrouwen bij overheidsbedrijven en in raden van bestuur (wat absoluut een goede zaak is) maar op vlak van sociale bescherming gaan vrouwen erop achteruit. Vooral alleenstaanVLDde moeders moeten harder trappen om het hoofd boven water te houden.

Meest recent is er de verontwaardiging die regeringsminister Annemie Turtelboom (Open VLD) wekte bij de vrouwelijke én een groot deel van de mannelijke helft van het land met haar plannen rond de (niet-)verdeling van aanvullende pensioenrechten na echtscheiding. Uit onderzoek van de Universiteit Antwerpen bleek al dat na een echtscheiding vrouwen gemiddeld zo’n 142 euro maandinkomen verliezen terwijl mannen gemiddeld 100 euro winnen. Het gemiddeld pensioen van vrouwen bedraagt vandaag 956 euro tegenover 1480 euro voor mannen. Dat heeft uiteraard te maken met het feit dat vrouwen vaker de loopbaan onderbreken of deeltijds werken maar voor een beslissing die je samen maakt, moet je ook samen de gevolgen dragen.

Een beter voorstel is daarom om na een echtscheiding de opgebouwde pensioenrechten – zowel van het wettelijk als van het aanvullend pensioen – eerlijk te verdelen over de beide partners. Dat is elementair rechtvaardig. Wat Groen betreft, moeten daarbij garanties uitgewerkt worden zodat het ‘gesplitste’ pensioen van beide ex-partners daarbij niet onder de armoedegrens terechtkomt.

Een eerdere maatregel van de regering-Di Rupo was de versterkte degressiviteit van werkloosheidsuitkeringen. Deze hervorming treft niet alleen veel werklozen maar ook een grote groep personen die na een periode van werkloosheid het werk deeltijds hervat. Wie als werkloze het werk deeltijds hervat, kan onder bepaalde voorwaarden een soort van ‘aanmoedigingsuitkering’ krijgen van de RVA bovenop het (deeltijdse) loon. Deze uitkering heet de InkomensGarantieUitkering (IGU). Ook deze werd door de regering-Di Rupo sterker degressief gemaakt. Dit treft in grotere mate vrouwen want van de bijna 52.000 personen die de IGU ontvangen, zijn er 11.000 mannen tegenover 41.000 vrouwen.

Dergelijke maatregelen duwen vooral alleenstaande moeders nog dieper in de armoede. Dit terwijl we weten dat 38,5% van de eenoudergezinnen arm is ten opzichte van “slechts” 15% van alle Belgische gezinnen.

Van alle eenoudergezinnen staat in 70% een moeder aan het hoofd. Dat gaat dus over meer dan honderdduizend vrouwen die dagelijks strijden om hun kind toch niet met een lege brooddoos naar school te moeten sturen. Voor deze moeders is het vaak onmogelijk om ouderschapsverlof op te nemen want de uitkering voor ouderschapsverlof ligt met 770 euro netto per maand aanzienlijk onder de armoedegrens van 1300 euro netto voor een alleenstaande ouder met kind.

De vierde maand ouderschapsverlof die de regering-Di Rupo recent invoerde (op zich een goede zaak) is niet voor die alleenstaande moeders zeker weggelegd, aangezien er niet voor iedereen een uitkering werd voorzien. Ouderschapsverlof is geen luxe maar een reële behoefte vermits kinderen van kansarme alleenstaande moeders veel zorg en begeleiding kunnen gebruiken.

Om te verhinderen dat verlofsystemen voor de combinatie tussen arbeid en gezin een exclusief tweeverdienersverhaal zijn, stelt Groen voor om de premies op te trekken tot aan de armoedegrens als het gezinsinkomen onder die armoedegrens valt. Ouderschapsverlof is een recht voor iedereen.

Bovendien zijn ook maatregelen nodig om zogezegde ‘ingebakken’ genderverschillen weg te werken. Dat heeft de regering-Di Rupo ook wel begrepen, alleen is een sensibilisatiecampagne onvoldoende om deze verschillen te weg te werken.

Vandaag neemt 72% van de vrouwen ouderschapsverlof op tegenover slechts 28% van de mannen. Groen heeft daarom een voorstel goedgekeurd om koppels die de zorg voor hun kinderen eerlijk verdelen, drie maanden extra ouderschapsverlof toe te kennen. Dit gebeurt reeds met succes in Noorwegen en IJsland waar vandaag ongeveer 90% van de mannen minstens 3 maanden verlof opnemen.

Dit bewijst dat het beleid wel degelijk het verschil kan maken voor meer gelijkheid tussen man en vrouw. Het komt trouwens tegemoet aan wat mannen zelf willen. In juni 2013 pakte de Gezinsbond uit met een opmerkelijke enquête: bijna 75 procent van de vaders met kinderen jonger dan twintig wil meer tijd voor zijn gezin.

Door zorgtaken eerlijker te verdelen, komen zowel vrouwen als mannen vooruit. En door een sterker bewustzijn over de verschillende posities van mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt, kunnen we de noodzakelijke bescherming inbouwen. Dat moet de doelstelling zijn van iedere sociale maatregel die de regering neemt. Zodat de Vrouwendag kan uitgroeien tot een echt feest voor iedereen.

Wouter De Vriendt, Kamerlid Groen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content