De Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur – op 21 maart is het zover – maar politieke partijen vrezen dat ze hun lijsten niet vol zullen krijgen. Hoe zit dat bij ons?
Is de lijstvorming van onze partijen in de aanloop naar de lokale verkiezingen van 14 oktober ook zo’n probleem als in Nederland?
Voor de ene partij is de lijstvorming een grotere uitdaging dan voor de andere: Vlaams Belang, bijvoorbeeld, laat vaker familieleden opdraven. En lokale partijen maken het voor de gevestigde partijen soms moeilijk of zelfs nutteloos om op te komen. Maar zo paniekerig als nu in Nederland is het in Vlaanderen, bij mijn weten, nooit geweest.
Op maandag 12 maart congresseert uw Centrum voor Lokale Politiek over de uitdagingen voor provincies en gemeenten bij de lokale verkiezingen. Welke zijn volgens u de belangrijkste?
Je mag de nationale invloed niet overschatten: het is niet omdat sommige partijen daar baat bij hebben, dat de kiezer erin zal meegaan
De CD&V heeft het meeste te verliezen: zij moet haar oranje bastions verdedigen en de lokale koppositie behouden. De N-VA moet naar de kracht van de verankering doorgroeien. De SP.A kan het zich niet veroorloven om nog centrumsteden te verliezen. Groen moet de peilingen waarmaken, Vlaams Belang moet ze tegenspreken. Voor de Open VLD en de PVDA hebben de lokale verkiezingen misschien bij uitstek een nationale dimensie, als opstap naar respectievelijk een nieuwe federale en Vlaamse regeringsdeelname en een intrede in de parlementen.
Is de Vlaming tevreden over zijn lokale politici?
Globaal gesproken wel, zelfs al daalt het vertrouwen in de politiek in het algemeen. Dat is een geruststelling, want het lokale niveau staat het dichtste bij de mensen.
In 2016 kon een Chinees staatsbedrijf zich ei zo na inkopen in distributienetbeheerder Eandis, wat de Staatsveiligheid verontrustte. Zegt dat iets over de kwaliteit van onze lokale politici?
Het illustreert vooral dat we het statuut van die politici moeten verstevigen. Met een halve maandwedde voor gemeenteraadsleden in grote steden, bijvoorbeeld.
Zullen de spanningen in de federale regering lokaal doorwegen en bijvoorbeeld her en der de coalitievorming bemoeilijken?
Dat kan niet anders, alleen al omdat de federale verkiezingen zo kort op de lokale zullen volgen. Maar je mag die nationale invloed ook niet overschatten: het is niet omdat sommige partijen daar baat bij hebben, dat de kiezer erin zal meegaan. Hij wil dat ergens een voetpad wordt aangelegd: wíé dat doet – een liberaal of een socialist – maakt voor hem geen verschil.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
