Privacy-expert Matthias Dobbelaere-Welvaert: ‘Het ego staat heel vaak in de weg van oplossingen’

Matthias Dobbelaere-Welvaert is privacy-expert en jurist. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 32 minuten en 40 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Dat minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open VLD) opnieuw de dataretentiewet heeft goed–gekeurd, nadat die al een paar keer is vernietigd. Een ramp voor onze privacy.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Vreemd genoeg is er geen enkele politicus die zich opwerpt als de beschermer van onze privacy. Een spoedcursus zou wellicht helpen.

Wat is uw grootste prestatie?

Op privévlak mijn huwelijk, een maand geleden. En zakelijk mijn Stichting Ministry of Privacy.

Wat is uw grootste mislukking?

Geen enkele, ik leef van dag tot dag.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Geregeld. Tot enkele jaren geleden zou ik gezegd hebben: naar Bosnië en Herzegovina, een prachtig en goedkoop land. Maar door de klimaatopwarming worden de zomers daar te heet. Noor–wegen is een goed alternatief, maar helaas wel heel erg duur.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Mijn moeder is overleden aan borstkanker toen ik 12 was. Hoe ouder ik word, hoe meer de herinneringen vervagen. Haar stem is bijvoorbeeld helemaal weg. Maar ik herinner me wel nog helder een winterwandeling naar school, hand in hand.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik rijd frequent met de motor en heb een Sprinter op diesel omgebouwd tot kampeerauto, dus ik vrees dat ecologisten mij niet zo leuk vinden.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Als mensen mij een roeptoeter of alarmist noemen, deert dat me niet. Maar ooit werd mijn vrouw via Facebook bedreigd nadat ik een opiniestuk had geschreven over Tom Van Grieken (VB). Dat was een brug te ver.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Het meest met onze hond George, maar ook met de drie katten, twee minivarkens – Wilma en Walter – en 30 schapen. Onze honderd kippen leveren minder interessante conversaties op.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Spijt is veel gezegd, maar misschien heb ik mijn bedrijf deJuristen iets te snel verkocht.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee. Al is er zeker reden tot bezorgdheid door de opkomst van radicaal-rechts. Vivaldi doet te weinig om die zorgen weg te nemen.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

De film 1984, die ik rond mijn achtste zag, liet een diepe indruk na. Net als De Loteling trouwens, over een arme boerenzoon die zijn legerdienst moest doen. Ik leerde toen dat je blijkbaar blind kunt worden van seks met een prostituee. (lacht)

Waarover zou u meer willen weten?

Als ik ergens meer over wil weten, duik ik een tijdlang obsessief in YouTube-tutorials en boeken. Zo heb ik ooit alles over schrijnwerk, circuitrijden of survival geleerd.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Ik keer mezelf geen loon uit bij Ministry of Privacy, dus dat is op zich al een goed doel. Verder sponsor ik enkele internationale privacy-organisaties en twee lokale asielen.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Vrede nemen met wat je hebt.

Vindt u seks overschat?

Ik vind het naar waarde geschat.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Op mijn 20e ben ik geadopteerd door mijn oom en mijn tante. Bij hen probeer ik wekelijks langs te gaan.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Met mijn boerderij blijf ik sowieso in beweging: er is altijd wel een dier dat zichzelf in de nesten heeft gewerkt. Verder maak ik lange wandelingen en doe ik vier keer per week aan krachttraining.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Als jonge gast heb ik een gekke periode als prepper beleefd: ik heb toen nét geen atoombunker gebouwd. Het idee om te vechten voor het vaderland vind ik compleet ridicuul.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat het ego heel vaak in de weg staat van oplossingen.