‘Minister Brouns, het regeerakkoord is Tinder niet’

‘Nog altijd zien we te weinig rentmeesterschap en nog te veel ‘pappen en nathouden’. De prioriteiten zijn selectief en het honoreren van de gemaakte afspraken ook’, schrijft Vlaams volksvertegenwoordiger Andy Pieters (N-VA) na zes maand in de commissie Leefmilieu van het Vlaams Parlement.

‘Het rentmeesterschap is een van de oudste christendemocratische principes. Dat zegt dat wij maar tijdelijk op de aarde verblijven, en ze dus in goede staat moeten achterlaten’.

Aan het woord is Sammy Mahdi in een van de momenten enkele jaren geleden dat ik oprecht achter zijn woorden stond. Net dat is ook het principe dat verankerd is in het Vlaams regeerakkoord. Het gaat uit van de zorg- en zelfs verbeteringsplicht van onze natuur en ons leefmilieu vanuit het volste besef dat omgevingsbeleid preventief gezondheidsbeleid is. Heldere afspraken en evenwichten in dat besef doorspekken het lijvige akkoord.

En het is ook die boodschap die de bevoegde minister Jo Brouns bijzonder vaak beaamt. “Als ik binnen vijf jaar applaus krijg van Boerenbond én Natuurpunt”, is er zo een. Dan pas zal de Omgevingsminister tevreden terugblikken op zijn beleid. Helaas is applaus het laatste van zijn, en mijn, zorgen.

Wie de voorbije zes maanden de commissie Leefmilieu in het Vlaams Parlement volgt, zag het al. De minister beschouwt het regeerakkoord bijzonder vaak als Tinder. Naar links swipen als hij iets niet leuk vindt, naar rechts als hij het wel leuk vindt. Vergunningsplichten voor industriële installaties in de openruimte vlakbij beschermde natuur? Afschaffen! Een nieuwe Blue Deal 2.0? Daar hebben we nog veel tijd voor. Asbestproducenten tot de orde roepen? Weet ik nog niet. De bosuitbreiding versterken? De lokale besturen zullen dat doen. Een negatief advies over nieuwe stikstofreducerende technieken? Ach, we erkennen de techniek alsnog! Een negatieve beoordeling van de Europese Commissie over het mestbeleid? We bekijken na 2027 wel of we iets moeten doen.

Ongetwijfeld denkt u nu dat ik overdrijf. En misschien moet ik dat zelfs een beetje toegeven. Maar het feitenrelaas van de voorbije maanden toont volgens mijn bescheiden mening te weinig rentmeesterschap en nog te veel ‘pappen en nathouden’. De prioriteiten zijn selectief en het honoreren van de gemaakte afspraken ook.

Dat werd vorige week bijzonder pijnlijk zichtbaar, toen de minister in volle ontkenningsfase en tegen gemaakte afspraken in bijkomende inspanningen voor een betere waterkwaliteit van de baan veegde. Nota bene op dezelfde dag dat TV Limburg berichtte over de grote hoeveelheden pesticiden in ons drinkwater. Opstandige coalitiepartners waren het gevolg. En maar goed ook.

Wil dat zeggen dat we vandaag, amper zes maanden na de eedaflegging, al opnieuw aanbeland zijn op bijltjesdag, toen mijn voormalig fractieleider en natuurbeschermer Wilfried Vandaele een bijl overhandigde aan een voorganger van Brouns, Joke Schauvliege, die vond dat bomen als doel hebben gekapt te worden? Neen. Daarvoor durft zelfs de kritische ik nog wat respijt te geven.

Toch is Vandaele’s citaat van destijds wel volledig van kracht: “Niet om bomen te kappen of om er het bijltje bij neer te leggen, maar om de knopen door te hakken”. Want daar hebben we nood aan.

Maart wordt een doorslaggevende maand. Aan het einde ervan beloofde de minister voor Leefmilieu een eerste ontwerp van Blue Deal 2.0 klaar te hebben, na herhaaldelijk gezeur vanwege ondergetekende. Om de Vlaming te beschermen tegen de gevolgen van de klimaatverandering, om natte kelders, overstroomde straten en menselijke drama’s en economische schade te voorkomen.

Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven. Laten we echter durven geloven dat het enige verantwoorde zal gebeuren: dat dit engagement nagekomen wordt. Het zou een nieuwe start kunnen zijn, na enkele mindere opstartmaanden.

In elk geval blijven vele collega’s en ik het rentmeesterschap verdedigen en nastreven. Laat dit een warme oproep zijn aan elkeen, ook de minister, om hetzelfde te doen. Het regeerakkoord, noch eender ander akkoord, verdient achteloze Tinder-swipes.

Op hoop van zegen.

PS: er is inderdaad geen zwijgakkoord meer. Al moet ik toegeven dat ik altijd al moeite heb gehad met zwijgen 🙂

Andy Pieters is Vlaams volksvertegenwoordiger voor N-VA en voormalig kabinetschef.