Wie wil bouwen in signaalgebieden – gebieden die erg kwetsbaar zijn voor overstromingen maar nog niet ontwikkeld zijn – wordt geen strobreed in de weg gelegd. Dat meldt Groen-parlementslid Mieke Schauvliege op basis van een vraag aan minister van Omgeving Zuhal Demir.
‘Na de waterbom in Wallonië vorig jaar kondigde minister Demir aan dat ze in beroep zou gaan tegen alle omgevingsvergunningen afgeleverd voor bouwen in watergevoelig openruimtegebied. In de praktijk blijkt daar niets van waar te zijn. Sterker nog: de minister gaat niet alleen niet in beroep, er wordt in verhouding zelfs méér gebouwd in watergevoelige openruimtegebieden (WORG’s) dan in andere gebieden. De minister speelt met de veiligheid van de Vlamingen’, hekelt Schauvliege.
Uit de cijfers die Schauvliege opvroeg bleek dat er in de periode 2020-2021 507 vergunningen werden afgeleverd in signaalgebieden met een bouwvrije opgave en 183 vergunningen in signaalgebieden met een verscherpte watertoets. De Vlaamse overheid gaf amper ongunstige adviezen en ging ook slechts drie keer in beroep.
Signaalgebieden zijn niet-ontwikkelde gebieden die bestemd zijn voor woonuitbreiding of industrie, maar die omwille van hun ligging ook een belangrijke rol spelen in het beheersen van overvloedige regenval omdat ze kunnen overstromen of omdat ze omwille van specifieke bodemeigenschappen als een natuurlijke spons fungeren. Wanneer die gronden bebouwd worden, verliezen ze die beschermende functie. Om die reden werden veel signaalgebieden als bouwvrij ingedeeld: van zodra minister Demir de procedure tot erkenning verderzet, mag er niet meer gebouwd worden. Bij andere signaalgebieden wordt een verscherpte watertoets toegepast. Dat betekent dat wanneer hier gebouwd wordt, het verplicht is delen van het gebied bouwvrij te houden en een andere bestemming te geven dan verharding.
Sinds 2018 ligt het dossier om bouwen in watergevoelige openruimtegebieden te verbieden echter stof te vergaren, hekelt Schauvliege.
