België scoort slecht qua infrastructuur, zo blijkt uit internationale cijfers. Hoe dat komt? ‘Omdat de regeringen een gemakzuchtig budgettair beleid voeren. Maar het pad van de minst weerstand is ook de weg van het minste verstand.’
Lees het volledige verhaal over Brokkelstaat België in Knack deze week, of in onze +zone:
Waarom u niet het wegennet krijgt waarvoor u betaalt: ‘Politici hopen dat de catastrofe pas na hun carrière plaats zal vinden’
België investeert al jarenlang minder in infrastructuur dan zijn buurlanden, zo blijkt uit cijfers van de OESO: terwijl België in de periode 2010-2014 maar 1,7 procent van het bbp in infrastructuur investeerde, bedroeg dat in Duitsland, Frankrijk en Nederland gemiddeld 2,2 procent. Een vergelijking met Denemarken, Finland en Zweden is nog pijnlijker: zij zaten aan 3,5 procent.
Al 25 jaar lang blijven onze investeringen in infrastructuur achter bij de rest van Europa bevestigt Fons Verplaetse, vanaf 1982 kabinetschef bij premier Wilfried Martens (CD&V) en vanaf 1989 tot aan zijn pensioen in 1999 gouverneur van de Nationale Bank. ‘In de jaren zeventig en tachtig investeerde de overheid jaarlijks tussen de drie en de drieënhalf procent van het bbp in infrastructuur. De politici zijn er altijd vanuit gegaan dat het ongenoegen van de kiezer minder groot zal zijn als ze de investeringen in onze infrastructuur verminderen, in plaats van te raken aan uitkeringen of subsidies.’
Gevolg is dat onze infrastructuur achteruit gaat. Dat blijkt ook uit de rangschikking die het World Economic Forum (WEF) elk jaar opstelt van de concurrentiekracht van 140 landen. Een van de aandachtspunten van het WEF is de publieke infrastructuur: hoe zit het met onze wegen? België scoort ronduit slecht. In 2008 prijkten we op de 16de plaats, Nederland was toen 12de. Ondertussen tuimelden we 5 plaatsen lager naar rang 21, terwijl Nederland twee plaatsen steeg tot nummer 10.
Wim Moesen, professor overheidsfinanciën aan de KULeuven, weet waarom we wegzakken: ‘Omdat de regeringen een gemakzuchtig budgettair beleid voeren. De Belgische politici bewandelden bij de besparingen het pad van de minst weerstand, maar dat is ook de weg van het minste verstand. Het verminderen van de publieke investeringen heeft geleid tot een inferieure infrastructuur.’
Vlaanderen probeer de jongste jaren een inhaalbeweging te doen, maar die kan je niet echt geslaagd noemen. Het Agentschap Wegen en Verkeer gaat jaarlijks de toestand van het wegennet in Vlaanderen na. Van de Vlaamse autosnelwegen kreeg in 2014 10 procent het etiket ‘onvoldoende’.
Als we in het achterhoofd houden dat België van de hoogste overheidsuitgaven ter wereld heeft, moeten we wel besluiten dat de Belgische belastingbetaler niet de infrastructuur krijgt waarvoor hij betaalt. ‘Het enige natuurlijke kapitaal van België is zijn centrale ligging tussen 400 à 500 miljoen koopkrachtige Europeanen’, zegt Moesen. ‘Als we het logistieke hart van Europa willen zijn, kunnen we ons geen minderwaardige infrastructuur veroorloven.’
Verplaetse is het daar helemaal mee eens: ‘Hoe je het ook draait of keert, de overheid zal meer in onze wegen moeten investeren. Want als je nu met je auto terugkeert uit het buitenland, weet je zonder kijken wanneer je de grens oversteekt. Je voelt het gewoon.’
Lees het volledige verhaal over Brokkelstaat België in Knack deze week, of in onze +zone:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier